هنگامیکه از چگونگی ارتباط میان متغیرهای کنترل با متغیرهای پاسخ مسئله، دانش کافی وجود ندارد، استفاده از توابع رگرسیون می تواند مفید باشد. در شرایطی که محدودیت هایی همچون هزینه و زمان، تعداد حالات آزمایش متغیرهای کنترل را محدود می کنند، با استفاده از روش طراحی آزمایشات می توان با تغییر آگاهانه در متغیرهای کنترل، تغییرات در متغیرهای پاسخ را اندازه گیری و تابع رگرسیون مسئله را شناسایی کرد. انتخاب دامنه متغیرهای کنترل، اهمیت زیادی دارد. هنگامیکه هدف مسئله بهینه سازی است، انتخاب دامنه ای باریک برای متغیرهای کنترل، می تواند به بهبود کارایی تابع رگرسیون کمک کند. انتخاب دامنه ای باریک برای متغیرهای کنترل، به دانش تجربی و تئوریک آزمایشگر از ویژگی های مسئله بستگی دارد. در پژوهش حاضر، سفارش دهی و قیمت گذاری محصولات در یک زنجیره تأمین بر مبنای دو سناریوی مختلف برای دامنه متغیرهای کنترل، با استفاده از روش طراحی آزمایشات و رویکرد روش های سطح پاسخ، و استفاده از الگوریتم ژنتیک، انجام شد. این زنجیره تأمین چند محصولی دارای دو سطح، دو کانال توزیع، با توابع تقاضای احتمالی و دارای قابلیت جایگزینی محصولات است. نتایج نشان داد در سناریوی دوم که دامنه متغیرهای کنترل، باریک انتخاب می شوند، رویکرد سطح پاسخ کارایی بالایی در بهینه سازی سود کل زنجیره تأمین دارد، در حالیکه انتخاب دامنه ای وسیع برای متغیرهای کنترل، باعث کاهش کارایی رویکرد سطح پاسخ می شود. در نتیجه می توان گفت رویکرد سطح پاسخ هنگامی کارایی بالایی در بهینه سازی دارد که دامنه متغیرهای کنترل، با توجه به دانش کافی آزمایشگر از ویژگی های مسئله تحت مطالعه، انتخاب شود.