معلولیت به مثابه پدیدهای زیستی واجتماعی،واقعیتی است که تمام جوامع،صرف نظرازمیزان توسعه یافتگی،اعم ازکشورهای صنعتی وغیرصنعتی باآن مواجه هستند. ارزیابی فضاهای عمومی باتوجه به نیازهای معلولان وجانبازان وبرنامه ریزی برای آن،یکی ازضروریات هرجامعه،بخصوص جامعه ماست که بعدازجنگ تحمیلی باجمع کثیری ازجانبازان ومعلولان مواجه شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی وارزیابی ترافیک وحمل ونقل شهری باتوجه به نیازهای معلولان وجانبازان درسه محدوده مرکزشهر،پارک ملت وپارک جنگلی آبیدر در شهر سنندج صورت گرفته است.بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای رفع اثرات پرسشنامه های گم شده، ناقص و ... حدود 10 درصد دیگر به حجم نمونه اولیه اضافه گردید و در نهایت 195 پرسشنامه با اطلاعات کامل تکمیل گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده هاو آزمون فرضیه ها ازهمبستگی پیرسون استفاده شد. همچنین برای ارزیابی ورتبه بندی مناطق نمونه ازمدل تصمیمگیری (topsis)، استفاده گردید. یافته های نهایی پژوهش نشان می دهند درشهر سنندج نامناسب بودن وضعیت پیاده روها و ازدحام و شلوغی دستفروش ها، مغازه دارها، مبلما نشهری به عنوان مهمترین مشکل در بحث ترافیک از نظرمعلولان و جانبازان برشمرده شده وپس ازآن ،مناسب نبودن وسایل حمل و نقل عمومی و عدم دسترسی به آن-ها عنوان شده است. با استفاده از مدل (topsis)، مشخص گردیدکه وضعیت ترافیک در مناطق مورد ارزیابی به ترتیب ( 1? 0.320?0)، (1? 0.342?0) (1? 0.820?0) نامطلوب بوده است. واژگان کلیدی:برنامه ریزی شهری، ترافیک شهری، معلولان و جانبازان، سنندج، مدل تصمیم گیریtopsis