یکی از پارامترهای مهم در طراحی سازه ها مقاومت، استحکام، شکل پذیری و چگونگی مقابله آنها با نیروهای جانبی، خاصه نیروی جانبی زلزله می باشد، که این مهم با تعبیه سیستم های مختلف مقاوم درمقابل نیروهای جانبی تامین می گردد. یکی از مناسب ترین این روشها کاربرد سیستم دوگانه قاب – دیوار و قاب – مهاربند می باشد. لذا شناخت رفتار لرزه ای قاب خمشی فلزی و دیوار برشی بتنی و همچنین قاب خمشی فلزی و مهاربند همگرا در زلزله، با در نظر گرفتن نوع سیستم مقاوم و بررسی میزان مشارکت هر یک از دو سیستم در جذب و استهلاک انرژی زلزله و همچنین تاثیر هر یک از دو سیستم بر روی عملکرد لرزه ای سازه ضروری است. در اینجا سه نوع قاب 5، 7 و 9 طبقه با طول دهانه 4 و 5 متر، یکبار با سیستم دیوار برشی بتنی و بار دیگر با مهاربند همگرا بهسازی لرزه ای شده و مورد تحلیل استاتیکی غیر خطی قرار می گیرند. در این روش بار جانبی تحت اثر یک الگوی خاص مرحله به مرحله افزایش می یابد و تغییر مکان جانبی یک نقطه کنترلی در تراز بام با استفاده از نمودار برش پایه – تغییر مکان جانبی ارزیابی می شود. سپس با استفاده از آنالیز نتایج در هر یک از سیستم های قاب و دیوار و قاب و مهاربند ضربدری، رفتار این سیستم ها با هم مقایسه می شود. بررسی ها نشان می دهد که بهسازی توسط دیوار برشی و مهاربند ضربدری در سازه های میان مرتبه باعث افزایش سختی و مقاومت شده و سطح عملکرد بالاتری را فراهم می کند. بهسازی با دیوار برشی افزایش شکل پذیری سیستم را نیز فراهم کرده است.