نام پژوهشگر: عبدالحسین حجتزاده
عبدالحسین حجت زاده عماد افروغ
رساله حاضر با عنوان « بازشناسی مفهوم قدرت در اندیشه سیاسی امام خمینی » به بررسی دیدگاه های امام خمینی در خصوص قدرت مشروع، ولایت فقیه و مردم سالاری دینی (و پیوند میان دموکراسی و تئوکراسی) می پردازد. برخی از پرسش های این پژوهش عبارتند از: - مبانی و لایه های زیرین اندیشه سیاسی امام ره در زمینه قدرت کدامند؟ - شرایط و حدود قدرت ولی فقیه در جامعه کدامند؟ - امام خمینی چه برداشتی از مفهوم دموکراسی داشته اند؟ در راستای پاسخ به پرسش های مذکور، با تاکید بر لایه های زیرین اندیشه امام و نگرش صدرایی ایشان به مقوله سیاست و قدرت، در سه فصل به بررسی آن ها پرداختیم: - مدخل (کلیات نظری پژوهش) - فصل 1. مبانی نظری قدرت از دیدگاه امام خمینی؛ - فصل 2. مفهوم قدرت در اندیشه ولایت فقیه؛ - فصل 3. دموکراسی و قدرت در اندیشه امام خمینی. مهم ترین مساله امام در زمینه تحلیل قدرت به حقوق انسانیت و قوانین دینیه ای باز می گردد که بر اساس توحید تشریع شده اند. در واقع دیدگاه اسلام مبتنی بر مثلث معرفتی ویژه ای است که سه ضلع آن را خدا، انسان و جهان تشکیل می دهد. نوع رابطه خداوند با جهان و انسان از یک سو و مبانی انسان شناختی اسلام از سوی دیگر چگونگی نگرش به قدرت را مشخص می سازد و اسلام را از سایر مکاتب، متمایز می نماید. امام خمینی قدرت را مقید به حقوق انسان می دانند و آن را در چارچوب احکام الهی، عالی ترین نگاه به انسان ارزیابی می نمایند. از دید امام قدرت بدون رعایت حقوق الهی مذموم و نامشروع است.