هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش مهارت های حل مسأله از طریق برنامه تدوین شده به وسیله پژوهشکده بر میزان سلامت روان نوجوانان بی سرپرست مسنقه در مراکز شبانه روزی بهزیستی می باشد. ابزاری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است عبارت است از پرسشنامه مقیاس سلامت روان (ghq-28) که توسط عباس هومن در ایران هنجار شده است. پایایی کلید مقیاسها بیشتر از گزارش شده است و روایی آن بالا گزارش شده است.جامعه پژوهش حاضر، نوجوانان بی سرپرست دختر و پسر 19-12 ساله بودند که در مراکز شبانه روزی بهزیستی تهران مستقر بودند. نمونه گیری در این پژوهش بطور خوشه ای تصادفی صورت گرفت. به این صورت از بین مناطق شمال – جنوب و غرب و شرق تهران، شمال انتخاب و از بین مراکزی که در شمال تهران بود نیز 2 مرکز به طور تصادفی انتخاب شد. از بین کلیه نوجوانان مستقر در مراکز 24 نفر از افراد داوطلب بطور تصادفی انتخاب و باز این 24 نفر بطور تصادفی در دو گروه آزمایش n=12 و کنترل n=12 جایگزین شدند.پس از نمونه گیری ، اعضای دو گروه به پرسشنامه ghq-28 پاسخ دادند، سپس گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند و گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 45 دقیقه در برنامه آموزشی مهارت های حل مسأله تدوین شده توسط پژوهشگر شرکت نمودند.مطابق نتایج بدست آمده آموزش مهارت حل مسله بر سلامت روان تاثیر مثبت دارد