سنت دیرینه و حاکم بر مسیر تحول و تکامل همه ی هنرها،تاثیر هر یک بر دیگری ومبادله ی سبک های مختلف هنری بوده است .دراین میان سرزمین چین و ایران،به عنوان دوتمدن بزرگ و تاثیرگذار، سابقه ای کهن در روابط تجاری و فرهنگی داشته اند . این روابط زمینه را جهت تاثیر پذیری هنر نگارگری ایران در دوره های مختلف ، از نقاشی چین فراهم کرده بودکه از ابتدا به واسطه نگارگری مانوی وارد نقاشی ایران ، و در ادامه با نفوذ سلجوقیان و حمله مغولها در دوره های بعدی به ویژه نگارگری مکتب هرات، جلوه ی بارزی پیدا نمود. این رساله به بررسی هنر نقاشی چین و ویژگی های تاثیرگذار آن بر نگارگری مکتب هرات پرداخته است و در این زمینه با جمع آوری تصاویر ازکتابها و منابع اینترنتی ، از هر گروه چندنمونه شاخص مورد مطالعه وبررسی قرار گرفت.بر این اساس مشخص شد که نگارگری در دوره ی نخست هرات،شاهد جلوه های روشن تری ازحضورنقاشی چین نسبت به دوره ی دوم بوده است و این تاثیر پذیری در مواردی چون : همکناری شعر و نقاشی، طبیعت پردازی و جلوه های تزیینی آن ، مفهوم جدیدی ازفضا ، ارتباط بین عناصرتصویر و کاربرد مرقعات با اسلوب سیاه قلم نمود پیدا کرده است .در ادامه ، این نکته نیز مشخص شد که برخورد نقاشی چین با نگارگری ایران ، به هماهنگی و همسازی عناصرآن انجامید و اینکه نگارگری در این دوره هرگز تحت سلطه نقاشی چین نبوده و توانسته ویژگیهای برجسته و غنی خود را همچنان حفظ کند.