در این نوشتار به پژوهشی که برای شناسایی عوامل موثر بر فراوانی و شدت تصادفات بزرگراههای درون شهری انجام شده می پردازیم و به عنوان مطالعه موردی از داده های تصادفات بزرگراههای درون شهری مشهد استفاده می کنیم. مدل های آماری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است، مدل های رگرسیون پواسن، دوجمله ای منفی، پواسن پرصفر و دوجمله ای منفی پرصفر می باشد. در این پژوهش از متغیرهای مربوط به جریان ترافیک شامل حجم و سرعت و متغیرهای مربوط به طرح هندسی راه شامل شمار خطوط، شمار قوس های افقی و شمار راههای دسترسی به عنوان متغیرهای ناوابسته مدل ها استفاده شده است. کار ویژه ای که در این پژوهش صورت گرفته است، جداسازی حجم کل( معادل سواری) ترافیک به حجم خودروهای سواری، حجم خودروهای سنگین و حجم خودروهای غیر سواری سبک می باشد. برای انجام محاسبات آماری مربوط به مدل ها از نرم افزارsas استفاده شده است. پس از تحلیل های آماری معلوم می شود کدام متغیرها در رخداد تصادفات موثرند و کدام نقش چندانی در رخداد تصادف ندارند. سپس به مقایسه نتایج بدست آمده با نتایج دیگر پژوهشگران می پردازیم، در پایان هم ارزیابی خوبی برازش مدل ها و مقایسه آنها با یکدیگر صورت می گیرد . نتایج مدل سازی تصادفات در بزرگراه های درون شهری در این نوشتار نشان می دهد وجود و افزایش شمار راههای دسترسی و قوس های افقی در بخش های بزرگراه، هم احتمال رخداد تصادفات با زیان مالی و هم تصادفات با زیان جانی را افزایش می دهد، همچنین با افزایش شمار خطوط و سرعت احتمال رخداد تصادفات با زیان مالی افزایش می یابد در حالی که اثر چندانی روی احتمال رخداد تصادفات با زیان جانی نمی گذارد. نتایج نشان می دهد حجم خودروهای سواری و خودروهای غیر سواری سبک نقش افزاینده ای در احتمال رخداد تصادفات با زیان مالی دارند اما حجم خوروهای سنگین اثر چندانی روی احتمال رخداد تصادفات با زیان مالی در بزرگراه های درون شهری ندارد، همچنین حجم خوروهای سبک باعث افزایش احتمال رخداد تصادفات با زیان جانی می شود در حالی که حجم خودروهای سواری و خودروهای سنگین اثر چندانی در رخداد تصادفات جانی ندارد. در پایان هم نتایج پژوهش نشان می دهد مدل رگرسیون دوجمله ای منفی پرصفر بهترین و برازنده ترین مدل هم برای مدل سازی تصادفات با زیان مالی و هم تصادفات با زیان جانی است.