شناسایی گونه ای، پراکنش، فراوانی و بیومس ناجورپایان فلات قاره ایرانی دریای عمان، از جاسک تا گواتر با طول تقریبی 350 کیلومتر در 5 ترانسکت با فواصل تقریبا مساوی، در اعماق10 ،50 ،100 و200 متر صورت گرفت. نمونه برداری بوسیله گرب van veen در سه تکرار انجام شد و برای تعیین خصوصیات فیزیکی رسوبات بستر تکرار دیگری از رسوب برداشت شد. در هر یک از اعماق بوسیله دستگاه ctd، خصوصیات فیزیکی آب ثبت گردید. پس از شناسایی گونه ای و شمارش ناجورپایان، میانگین فراوانی و بیومس در اعماق و ترانسکتهای مختلف محاسبه گردید. شاخص های مختلف اکولوژیکی برای هر یک از ایستگاهها مشخص گردید. روابط شباهت بین ایستگاهها بوسیله دسته بندی کلاستر و mds مشخص گردید. از طریق همبستگی، میزان وابستگی فراوانی و بیومس و شاخص های مختلف زیستی با هر یک از پارامترهای محیطی تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که هفت گونه از ناجورپایان در دریای عمان زیست می کنند که عمق 10 متری به طورمیانگین بیشترین فراوانی و بیومس را داشت و با افزایش عمق از فراوانی و بیومس کاسته شد درحالیکه پراکنش در ترانسکتهای مختلف یکسان بود. بر اساس روابط همبستگی فراوانی و بیومس آنها در هر ایستگاه با اکسیژن محلول، دما، شوری، درصد شن و درصد مواد آلی رسوب ارتباط معنی دار داشت. شاخص های زیستی تنوع، غنا و غالبیت با افزایش عمق کاهش یافتند، درحالیکه شاخص یکنواختی با افزایش عمق افزایش داشت. شاخص های مختلف زیستی با اکسیژن محلول، دما، درصد رس، درصد شن و درصد مواد آلی رسوب ارتباط معنی دار داشت. با توجه به شاخص های شباهت نیز مشخص گردید گلی بودن رسوب بستر موجب شباهت 95 درصدی ایستگاههای مختلف مورد بررسی شده است.