نام پژوهشگر: ساقی یونسیبانه
ساقی یونسی بانه محمدجواد سلیمانی
پوسیدگی های میوه قبل و پس از برداشت در شرایط زراعی خسارات عمده ای ایجاد می کند. در طول انبارداری و حمل و نقل میوه توت فرنگی (fragaria anannasa)، خسارات پوسیدگی به طور عمده توسط . b. cinerea pers., fr ایجاد می شود که بیماری کپک خاکستری نام دارد. عوامل کنترل بیولوژیکی و شیمیایی جدید، به نظر می رسد استفاده از قارچکش های متداول را روی توت فرنگی کاهش می دهد. در این تحقیق جدایه های مختلفی ازb. cinerea از مزارع و گلخانه جمع آوری و شناسایی شده وتمایز جدایه ها با استفاده از نشانگر rapd مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که جدایه های مورد آزمایش به سه گروه اصلی متفاوت تعلق دارند و صرفنظر از برخی جدایه ها، گروه بندی آنها بر اساس مکان جمع آوری آنها است. در این تحقیق کاربرد غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید (0، 1، 2، 4 میلی مولار) به عنوان تیمارهای قبل و پس از برداشت به منظور کنترل پوسیدگی کپک خاکستری روی میوه های توت فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. میوه های توت فرنگی با غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید (1، 2، 4 میلی مولار) محلول پاشی شده و سه روز پس از تیمار با سوسپانسیون اسپور قارچ (b. cinerea ( spore/ml105×1 تلقیح شدند. علاوه بر آن اثرات کاربرد تلفیقی سالیسیلیک اسید و گونه های تریکودرما به عنوان یک روش کنترل تلفیقی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور میوه های توت فرنگی در زمان رسیدگی برداشت شده، در محلول های سالیسیلیک اسید (0، 1، 2، 4 میلی مولار) به مدت 5 دقیقه قرار گرفتند. پس از 2 ساعت با سوسپانسیون اسپور قارچb. cinerea و سوسپانسیون اسپور تریکودرما تلقیح شده و در دمای 22 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. ارزیابی بیماری بر اساس شاخص شدت بیماری در میوه ها اندازه گیری شده و بیشترین شدت بیماری در آنها در میوه های تیمار شده با سالیسیلیک اسید با غلظت 1 میلی مولاربه میزان 13/0 و کمترین میزان مربوط به میوه های تیمار شده با تریکودرما و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید به صورت تلفیقی، به میزان 84/0 بود. نتایج آزمایش نشان داد که مقاومت میوه های توت فرنگی به پاتوژن با کاربرد سالیسیلیک اسید به طور قابل توجهی افزایش می یابد. فراوانی بیماری در گیاهان تیمار شده با سالیسیلیک اسید نسبت به گیاهان فاقد تیمار (کنترل) کمتر بود. علاوه بر آن، فعالیت کیتیناز در گیاهان توت فرنگی در تیمار قبل از برداشت توسط سالیسیلیک اسید به عنوان نشانگر مقاومت سیستمیک اکتسابی مورد تحقیق قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد فعالیت آنزیم در میوه های تیمار شده توسط سالیسیلیک اسید (2، 4 میلی مولار) به طور قابل توجهی بالاتر از گیاهان فاقد تیمار (کنترل) است.