امروزه سرمایه گذاری مستقیم خارجی یکی از بهترین روش های مطرح در زمینه تامین مالی پروژه های سرمایه گذاری است. به کارگیری این نوع سرمایه گذاری به جز تامین مالی، اهداف دیگری چون ارتقاء فن آوری، توسعه مهارت و مدیریت برای ارتقاء توان کیفی نیروی داخلی، توسعه بازارهای صادراتی، افزایش استاندارد تولیدات داخلی، و حرکت به سوی اقتصاد بازار را نیز دنبال می کند. در این راستا، وظیفه دولت کمک به ظهور و پویایی صنایع و کارآفرینان داخلی برای جلب مشارکت شرکای خارجی (به عنوان سرمایه گذار با عرضه کننده فن آوری)است. این تحقیق در تلاش برای یافتن عوامل موثر بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی است. چرا که با توجه به نقش مهم سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، کشورها برای جذب این نوع سرمایه تلاش می کنند . در واقع بازار جهانی در جذب این سرمایه ها، بسیار رقابتی است. این رقابت به ویژه میان کشورهای درحال توسعه با توجه به لزوم دستیابی سریع به توسعه و کمبود منابع مالی بیشتر است . این گونه کشورها دنبال جذب انواع سرمایه هستند و بدین منظور تمهیدات گوناگونی برای جذب این نوع سرمایه ها به کار می برند. در این مطالعه، نتایج حاصل از برآورد الگوهای مختلف برای توضیح جریان ورودی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای مختلف جهان بدین شرح است که اثر درجه باز بودن، نرخ بازگشت سرمایه، زیر ساخت ها و سرمایه انسانی و همچنین حجم سرمایه گذاری در دوره قبل همگی دارای اثر مثبت و معنی داری با fdi هستند و متغیرهای هزینه دولت، فساد، نرخ تورم ونقدینگی معنادار نیستند. نوشته پیش رو در مجموع از پنج فصل تشکیل شده است. فصل اول به بحثهای مقدماتی اختصاص دارد و اهمیت و ضرورت تحقیق در این زمینه بیان شده است. در فصل دوم مبانی نظری مربوط به نظریه های سرمایه گذاری مستقیم خارجی و دیدگاه های پیرامون آن بیان شده است. فصل سوم به مروری تاریخی برسرمایه گذاری مستقیم خارجی در جهان و ایران اختصاص دارد. در فصل چهارم تلاش شده است تا بر اساس مدلهای اقتصاد سنجی تاثیر عوامل موثر بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی برآورد شود. و در فصل پنجم به یافته ها و توصیه های سیاستی پرداخته شده است.