امروزه، رقابت جهانی به دلیل تغییرات سریع تکنولوژیکی و ازدیاد و تنوع محصولات، افزایش سریعی پیدا نموده است. این امر باعث تاکید بر نقش بهبود مستمر عملکرد به عنوان یک نیاز رقابتی و استراتژیک در بسیاری از سازمانها در سراسر دنیا شده است. عملکرد محصول در بهبود کیفیت در گرو بهبود مشخصه های مهندسی و نیازهای فنی آن است و لازمه بهبود نیازهای فنی، درک صحیح ازخواسته های مشتریان وشناسایی نیازهای فنی مرتبط با آنها است. گسترش مشخصه کیفیت به عنوان ابزاری قدرتمند برای بهبود کیفیت و طراحی محصول و ایجاد یک سیستم کیفیت مشتری مدار محسوب می شود. در این پژوهش، یک چارچوب ترکیبی از گسترش مشخصه های کیفیت و برنامه ریزی آرمانی برای نشان دادن سطح برآورد هر یک از نیازهای فنی محصول ارائه شده است. در این چارچوب برای تعیین درجه اهمیت هر یک از خواسته های مشتری از مدل کانو فازی، و برای نرمالایز کردن خانه کیفیت از رابطه واسرمن استفاده شده است. با توجه به اینکه رویه ارائه شده، قادر به در نظر گرفتن ماهیت چند هدفه مسئله می باشد، اهدافی همچون افزایش سطح رضایت مشتری، کاهش هزینه و کاهش سختی کار لحاظ شده است. مدل آرمانی ارائه شده در این تحقیق به منظور تعیین سطح برآورد هر نیاز فنی دارای محدودیت حداقل سطح برآورد برای هر نیاز است. همچنین در این مدل فرض بر آن شده است که آرمان هزینه و سطح رضایت مشتری از اولویت بیشتری نسبت به آرمان سختی کار برخوردار است. این چارچوب در نهایت در شرکت سیمان لارستان، تولید کننده سیمان پرتلند تیپ ii به کار گرفته شده است.