مجامع عمومی شرکت های سهامی اجتماع صاحبان سهام و رکن تصمیم گیرنده این اشخاص حقوقی محسوب شده و به همین لحاظ از اهمیت درخور توجهی برخوردارند. بر این اجتماعات قواعدی حاکم است که به دو دسته قواعد مشترک و قواعد خاص قابل تقسیمند. قواعد دعوت، قواعد ناظر بر حق اطلاع سهام داران، قواعد شرکت در مجامع، قواعد اداره مجامع، قواعد تمدید، تنفس و تجدید مجامع، قواعد ناظر بر حق رأی سهام داران و محدودیت های مجامع از زمره قواعد مشترک مجامع عمومی به شمار می آیند. در مقابل، هر یک از مجامع عمومی (مؤسس، عادی، فوق العاده و خاص یا طبقه ای) قواعد خاص را دربارة صلاحیت و اختیارات، حد نصاب و اکثریت می باشند. نقض هر یک از این قواعد ممکن است مجامع یا تصمیمات آن ها را در معرض بطلان قرار دهد. بنابراین شناخت این قواعد کمک می کند تا هر شخصی که به نحوی از انحاء در تعامل با شرکت های سهامی است حدود و حقوق خود و مجامع را تشخیص داده منافع خویش یا دیگران را به خطر نیندازد و در مقابل نقض قواعد و قانون شکنی های احتمالی واکنشی به جا و به موقع و البته قانونمند بروز دهد. در این بین مقایسه نظام های مختلف حقوقی (در این جا ایران، فرانسه و انگلیس) علاوه بر افزایش آگاهی، این امکان را ایجاد می کند تا نقایص قانون با استفاده از تجارب سایر ملل برطرف شود.