مدار کارخانه تغلیظ مس میدوک شامل 5 ستون فلوتاسیون در مرحله پرعیارکنی اولیه است که این ستون ها طبق طراحی اولیه می بایست 75% کنسانتره نهای را تولید نماید. اما در حال حاضر کف گیری از این ستون ها به دلایل مختلف عملیاتی مقدور نیست و خوراک ورودی به مدار مستقیماٌ وارد 10 سلول فلوتاسیون مکانیکی می شود که بعنوان رمق گیرهای مدار رافر تعبیه شده اند. لذا به دلیل افزایش دبی ورودی به سلول های مکانیکی نسبت به مقدار طراحی شده لازم بود جهت افزایش کآرایی متالورژیکی مدار، میزان و توزیع مواد شیمیایی در این بخش از مدار بررسی و بهبود یابد. در این تحقیق ابتدا آزمون های فلوتاسیون آزمایشگاهی با الگوهای توزیعی مختلف برای مواد شیمیایی (کلکتور وکفساز) بر روی نمونه های معرف خوراک ورودی به مدار فلوتاسیون مس میدوک با عیار 1/1 انجام شد و بر اساس نتایج بدست آمده از بین آنها سه توزیع برای بررسی در مقیاس صنعتی انتخاب شد. نتایج حاصل از آزمون های صنعتی نشان داد توزیع 30-0-70 موجب بهبود قابل توجهی در عملکرد مدار پرعیارکنی اولیه بویژه بازیابی ذرات درشت شده است. نهایتاٌ توزیع 30-0-70 که بالاترین بازیابی را در آزمون های آزمایشگاهی و صنعتی حاصل کرده بود در یک دوره زمانی طولانی جایگزین توزیع قبلی مدار شد. تحلیل آماری نتایج کارایی متالورژیکی کل مدار فلوتاسیون مس میدوک بوسیله مقایسه خطوط رگرسیون حاصل از داده های عیار- بازیابی مربوط به دو دوره زمانی قبل و بعد از تغییر توزیع مواد شیمیایی نشان داد که بازیابی کل مدار فلوتاسیون به میزان 0/88% با سطح اطمینان 90% افزایش یافته است.