بررسی تأثیر مداخلات کاردرمانی بر مشکلات ریاضی دانش آموزان مبتلا به اختلال ویژه یادگیری ریاضی پایه دوم تا پنجم دوره ابتدایی می باشد. در این مطالعه تجربی، 40 دانش آموز پایه دوم تا پنجم با مشکل اختلال یادگیری ریاضی از مراجعین به مرکز اختلال یادگیری شهر اردبیل به عنوان نمونه انتخاب شده و به روش بلوک های تبدیل شده تصادفی به دو گروه مداخله(20 نفر) و گروه شاهد(20 نفر) تقسیم شدند. ابتدا دانش آموزان دو گروه توسط آزمون ایران-کی مت مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس مداخلات کاردرمانی (20 جلسه برای هر دانش آموز ) در گروه مداخله به اجرا درآمد و مجدداً اعضای هر دو گروه مورد ارزیابی آزمون ایران- کی مت قرار گرفتند. آزمون تی مستقل، بین میانگین نمرات مشکلات ریاضی و زیر مجموعه های درک مفاهیم اساسی، عملیات و کاربرد ریاضی دو گروه مداخله و شاهد، در مراحل قبل و بعد از مداخله از نظر آماری اختلاف معناداری نشان نداد (05/0<p). آزمون تی زوجی، در گروه مداخله بین میانگین نمرات مشکلات ریاضی و زیر مجموعه ها قبل و بعد از مداخله اختلاف معنادار نشان داد (05/0>p). اما در گروه شاهد به جز مشکلات ریاضی در بقیه متغیرها اختلاف معنادار نبود (05/0<p). مداخلات کاردرمانی بر بهبود مشکلات ریاضی و سه زیر مجموعه درک مفاهیم اساسی، عملیات و کاربرد ریاضی دانش آموزان مبتلا به اختلال ویژه یادگیری ریاضی از لحاظ کلینیکی مؤثر بوده است اما میزان این تأثیر نسبت به گروه شاهد معنادار نبوده است.