این آزمایش به منظور تعیین انرژی متابولیسمی ظاهری( ame)، انرژی متابولیسمی ظاهری تصحیح شده برحسب ازت ( amen )، انرژی متابولیسمی حقیقی ( tme ) و انرژی متابولیسمی حقیقی تصحیح شده برحسب ازت ( tmen ) یونجه، جو، تفاله چغندرقند و تفاله گوجه فرنگی درشترمرغ های 3ماهه انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار ( سطوح جایگزینی 0، 15، 30 و 40 درصد هر کدام از مواد خوراکی در جیره پایه ) و4 تکرار برای هر ماده خوراکی به صورت مجزا انجام شد. بعد از دوره 7 روزه عادت پذیری، 38 ساعت گرسنگی و بعد خوراک مورد آزمایش خورانیده شد. به مدت 48 ساعت فضولات جمع آوری شد. اندازه گیری انرژی قابل متابولیسم ظاهری از طریق 2 روش اکسید کروم و جمع آوری کل فضولات صورت گرفت. جهت تعیین انرژی قابل متابولیسم حقیقی و تخمین انرژی اندوژنوس از روش رگرسیون استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار sas و مقایسه تیمار سطح 40 درصد نیز با آزمون دانکن انجام شد. ame به دست آمده از طریق دو روش اکسید کروم و جمع آوری کل فضولات برای پودر برگ یونجه درسطح 40 درصد آزمایشی به ترتیب 2250و 2522 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. amen در این دو روش درسطح 40 درصد به ترتیب 2044 و 2366 کیلوکالری بر کیلوگرم و برای tme و tmenبه ترتیب مقدار3165 و 2877 کیلو کالری بر کیلوگرم به دست آمد. به همین ترتیب در جو نیز اعداد ذیل به دست آمد: 3017، 2830 و 2691، 2684 و 3690، 3518 کیلو کالری بر کیلوگرم. اعداد به دست آمده درتفاله چغندر قند به ترتیب 3199، 2902 و 3125، 2798و 3215، 3134 کیلو کالری بر کیلوگرم بود. در تفاله گوجه فرنگی نیز اعداد 2304 ،2291و 2273 ، 2232 و2774، 2722 کیلو کالری بر کیلوگرم به دست آمد. نتایج نشان داد که اعداد انرژی متابولیسمی به دست آمده در مرغ قابل استفاده برای مراحل ابتدایی رشد شترمرغ نبوده و لزوم تعیین انرژی متابولیسمی تک تک خوراک های شترمرغ وجود دارد.

به منظور مقایسه عملکرد آمیخته های تجارتی جوجه گوشتی در ایران (راس، کاب، آربوراکرز (پلاس)) آزمایشی با استفاده از 480 قطعه پرنده شامل سه سویه فوق در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. جیره غذایی هر سویه بر طبق توصیه دفترچه راهنمای پرورش مربوطه و (1994,nrc) تنظیم گردید. در مدت انجام آزمایش، مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی، میزان تلفات در کل دوره، شاخص کارایی تولید اندازه گیری و ثبت شد. در پایان از هر تکرار یک پرنده (نر) با کمترین اختلاف وزنی نسبت به میانگین هر یک از تکرارهای هر تیمار انتخاب، توزین و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار شد. نتایج این آزمایش نشان داد که در سن 42 روزگی اختلاف معنی داری از نظر وزن بدن در بین سویه های مختلف مشاهده شد (p<0/05).میزان مصرف خوراک در بین تیمارها نیز اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). بهترین ضریب تبدیل خوراک در کل دوره مربوط به سویه کاب تغذیه شده با کاتالوگ مربوطه بود که اختلاف آن با سویه هایی که با جیره غذایی توصیه شده با کاتالوگ مربوطه تغذیه شده بودند معنی دار بود (05/0>p). میزان سود ناخالص در بین تیمارها تفاوت معنی داری داشت (05/0>p). بطوریکه بالاترین میزان سود ناخالص مربوط به سویه کاب تغذیه شده با کاتالوگ و پایین ترین نیز مربوط به سویه راس تغذیه شده باnrc,1994 بود. به طور کلی با توجه به نتایج این آزمایش بهترین عملکرد مربوط به سویه کاب بود که از جیره غذایی تهیه شده بر طبق توصیه راهنمای همین سویه تغذیه کرده بود.

چکیده ندارد.

پروتئین تک یاخته از منابع پروتئین با کیفیت بالایی است که می تواند در جیره های طیور جایگزین کنجاله سویا و یا پودر ماهی گردد و با کاهش فشار واردات ، نقش استراتژیک خاصی را برای کشورمان ایفا می کند. این امر در این پایان نامه بررسی شده است .

باتوجه به افزایش روزافزون جمعیت و لزوم تامین مواد غذایی بخصوص پروتئین حیوا موردنیاز جامعه این مسئله ایجاب می نماید که از کلیه منابع غذائی داخل کشور حداکثر استفاده به عمل آید. دانه جو یکی از غلاتی است که به میزان وسیع درایرا کشت میشود. این دانه به دلیل دارا بودن، پلی ساکاریدی بنام بتا - دی گلوکان بطور محدودی درتغدیه طیور بکار برده میشود، زیرا انرژی قابل متابولیسم آن برای طیور پائین تر ازسایر حیوانات میباشد. دراین تحقیق ابتدا سعی شده توسط انجام فرآیندهای متفاوت بر روی دانه جو میزان انرژی قابل متابولیسم دانه افزایش یابد .

به منظور بررسی و تعیین ارزش غذائی سنگهای فسفاته معادن ایران و مصرف آنهاد تغذیه طیور با سه آزمایش جداگانه روی جوجه های گوشتی و مرغهای تخمگذار انجام گرفت . درآزمایش اول برای تعیین قابلیت جذب فسفر phosphorus bioavailablity(موجود سنگهای فسفاته چهار معدن : جیرود (شمشک)، دلیر (جاده چالوس)، سلطانیه(زنجان) و ریش (بهبهان) به صورت خام و حرارت داده شده آزمایشی به مدت دوهفت برروی 441 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه انجام پذیرفت . دراین آزمایش قابلیت جذب فسفرسنگهای فسفاته مذکور نسبت به دی کلسیم فسفات (قابلیت جذب فسفرموجو دی کلسیم فسفات 100 فرض شده) به روش خاکستر استخوان ساق)tibia(تعیین گردی نتایج حاصله ازاین آزمایش نشان داد که قابلیت جذب فسفرسنگهای فسفاته خام معادن جیرود و ریش و دلیر و سلطانیه بااستفاده از روش خاکستر استخوان به ترتیب عبارتند از 4/75،0،82/15،42/20 پس از حرارت دادن آنها قابلیت جذب فس شان به ترتیب 0،0،0،13/37 گردید. قابلیت جذب فسفر سنگهای مذکور بصورت خام ب استفاده از روش شاخص بیولوژیکی)biological index(به ترتیب 3/05،0،55/64، 64/79 و پس از حرارت دادن آنها قابلیت جذب فسفرشان به ترتیب 0،0،0،0/53 بو باتوجه به نتایج آزمایش اول برای تعیین بهترین نوع سنگ فسفاته و مشخص نمودن بهترین روش اندازه گیری قابلیت جذب فسفر سنگهای فسفاته در تغذیه طیور گوشتی شش تیمار که تمام اجزاء تشکیل دهنده جیره هایشان یکسان و فقط منبع تامین کننده فسفر آنها بخشی از سنگهای فسفاته مذکور و مابقی از دی کلسیم فسفات بود فرموله و تهیه گردید. سنگهای فسفاته ای که درتیمارهای فوق مصرف میشوند عبارت بودنداز-1 سنگ فسفات خام سلطانیه زنجان (خاکستر استخوان)-2 سنگ فسفات حرارت دیده سلطانیه (خاکستر استخوان)-3 سنگ فسفات خام سلطانیه (شاخص بیولوژیکی)-4 سنگ فسفات خام دلیر (خاکستر استخوان)-5 سنگ فسفات خام دلیر (شاخص بیولوژیکی)-6 جیره شاهد حاوی دی کلسیم فسفات (قابلیت جذب فسفر این ماده برای هر دو روش 100 فرض شده است .