عملکرد شبکه های بی سیم سیار، بوسیله پدیده های محیط انتشار از جمله محو شدگی، تداخل هم کانال و تداخل بین سمبل ها کاهش می یابد. سیستم های مخابراتی باید به گونه ای طراحی شوند که تا حد قابل اطمینان بر این مشکلات غلبه یابند. یکی از روش های جدید برای غلبه بر این مشکلات و همچنین افزایش نرخ ارسال، استفاده از چندین آنتن در فرستنده و گیرنده یا به اصطلاح سیستم mimo می باشد. در این سیستم ها می توان با استفاده از پردازش های مکان-زمان بر مشکلات کانال بی سیم غلبه کرد. از آنجا که اکثر الگوریتم های mimoبرای استفاده در کانال های باند باریک می باشند، به منظور برخورد با طبیعت انتخابی در فرکانس کانال‏های بی‏سیم پهن باند، می توان از تکنیک ofdm در سیستم mimo استفاده کرد. به طور موثر، ofdm یک کانال پهن باند را به تعدادی زیرکانال مسطح موازی تبدیل می کند. با توجه به اینکه در آشکارسازی بردار‏‏ها‏‏ی داده ارسالی در سیستم‏‏ها‏‏ی mimo-ofdm فرض بر این است که ماتریس ضرایب کانال برای گیرنده کاملا مشخص می‏باشد. بنابراین برای آشکارسازی صحیح داده‏‏ها‏ی ارسالی، تخمین ماتریس کانال در تمام زیرحامل‏ها ‏و در هر پریود زمانی امری ضروری است. در این پایان نامه برخی از الگوریتم‏های تخمین کانال mimo-ofdm به منظور مقایسه از نظر خطای تخمین و پیچیدگی محاسباتی، مورد بررسی قرار می گیرند. در ادامه روش‏هایی برای بهبود تخمین کانال mimo-ofdm پیشنهاد می‏شود. با توجه به شبیه سازی ها مشاهده می کنیم که استفاده از فیلتر کالمن تعمیم یافته با مدل ar مرتبه دو باعث بهبود قابل ملاحظه تخمین کانال در فرکانس های داپلر بالا نسبت به مدل ar مرتبه یک می شود. همچنین ترکیب دو روش ls و rls باعث بهبود عملکرد تخمین در فرکانس های داپلر مختلف می گردد. با تعمیم الگوریتم rls با فاکتور فراموشی وفقی در تخمین کانال mimo-ofdm به عملکرد خوبی در فرکانس های داپلر و snrهای مختلف دست می یابیم. همچنین با شبیه سازی نشان می‏دهیم که اعمال متوسط گیری بر روی تخمین ls باعث بهبود کارایی آن در فرکاس های داپلر کم می شود.