ارتباط بین سرطان نازوفارنکس(npc) با ویروس اپشتین-بار(ebv) اولین بار در سال 1973 مشخص شد. با این وجود، نقش ویروس در آسیب ¬شناسی npc هنوز مورد بحث است. تصویر روشنی از علت این سرطان وجود ندارد، با این حال سرطان نازوفارنکس را به احتمال زیاد نتیج‍ة استعداد ژنتیکی و در معرض عوامل محیطی یا عفونت ebv می¬دانند. به خاطر شیوع بالای npc در سنین جوانی از یک طرف و جوان بودن جمعیت کشورمان از سوی دیگر، این مطالعه را به منظور تعیین میزان عفونت با ebv طرح ریزی نمودیم. این مطالعة مورد-شاهدی به منظور تعیین ارتباط میان ebv با npc به وسیلة تکنیک pcr در مقایسه با گروه شاهد انجام شد. بدین منظور گروهی شامل 25 مورد مبتلا به npc به عنوان گروه مورد و 25 مورد از بیمارانی که به احتمال ابتلا به npc را داشته¬اند به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. در انجام تحقیق، روش استخراج dna از نمونه¬های بافتی که در آرشیوهای بیمارستانی و آزمایشگاهی نگهداری شده¬اند و استفاده از آن به عنوان الگو در آزمون pcr، بهینه سازی و انجام شد. در گروه مورد، میانگین سنی بیماران 64/44 سال بود و 18 نفر از آنها مرد و 7 نفر زن بودند. در گروه شاهد، میانگین سنی بیماران 28/32 سال بود که شامل 11 مرد و 14 زن بودند. در گروه مورد، 23 مورد حاوی ebv-dna و 2 نمونه فاقد آن بودند. در حالی که در گروه کنترل، 13 بیمار دارای ebv-dnaو 12 مورد فاقد آن تشخیص داده شدند. حساسیت تشخیص ژن lmp-1 ویروس اپشتین-بار 92% ، اختصاصیت آن 48% ، ارزش پیشگویانة مثبت 53/60% و ارزش پیشگویانة منفی 1% به دست آمد. اطلاعات حاصله نشان می¬دهد که ebv در محل توسعة تومور در جمعیت با خطر پذیری پایین حضور دارد و این فرض را که آسیب شناسی npc فرآیندی چندعاملی است تقویت می¬کند.