رنج و شادی، دو حالت درونی است که تقریباً بیشترِ انسان ها به نوعی با آن ارتباط دارند. انسان در سختی و کَبد آفریده شده و در طول زندگی نیز با مشکلات مختلفی روبه رو است. مدیریت آنها می تواند او را از اَلم و رنج برهاند و در دلِ بلایا مسیری شادی آفرین به وی بنمایاند. از سوی دیگر، عدم مدیریت مشکلات موجب اختلالات عصبی و گاه نارضایتیِ او از زندگی می گردد. برخی از ادیان برای مدیریت مشکلات و رسیدن به شادی، براساس جهان بینی خویش، برنامه هایی ارائه نموده اند تا رنج را ریشه کَن کنند یا تحمل آن را برای انسانْ آسان نموده و در این دنیا وی را به شادمانی برسانند. در آموزه های اسلامی و تعالیم بودا برای دستیابی به این امر، راهکارهایی ارائه شده است. نوشته پیش رو به روش توصیفی تحلیلی به دنبالِ دست یافتن به راهکارهای اسلام و بودیسم جهت رهاییِ از رنج و دستیابی به شادمانی و مقایسه و تحلیل آنهاست. اسلام با پذیرش رنج و مصیبت در زندگی انسان, آن را هدفمند و فرجام آن را خیر و خوبی و وسیله ای برای رسیدن به کمال می داند. یکی از آموزه های مهم آیین بودا نیز اصل رنج است. براساس آن مهم ترین خصیصه زندگی انسان رنج در زندگی می باشد که پس از انجام دستورات هشت گانه، از آن رهایی می یابد. این رساله پس از طرح مسئله و مفهوم شناسی، به بحث درباره موضوع رنج و شادی در این دو دیدگاه پرداخته و راهکارهای رهایی از رنج و نیل به شادی از نظر اسلام و بودا را به صورت تحلیلی بررسی می کند.

این مطالعه با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف مکمل غذایی سین¬بیوتیک بایومین ایمبو بر شاخص¬های رشد، کارایی غذایی، ترکیبات بیوشیمیایی بدن، خون شناسی، شاخص¬های بیوشیمیایی سرم و مقاومت در برابر تنش¬های محیطی در ماهیان جوان بنی(mesopotamichthys sharpeyi) طراحی گردید. تعداد 600 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 2?/?±??/? گرم در 15 مخزن ذخیره سازی شدند. پنج تیمار غذایی حاوی پنج سطح مکمل غذایی سین¬بیوتیکی، شامل تیمار اول (شاهد)، تنها حاوی جیره غذایی تجاری و فاقد مکمل سین¬بیوتیک، تیمار دوم، ?/? گرم در هر کیلوگرم غذای تجاری، تیمار سوم، ? گرم در هر کیلوگرم غذای تجاری، تیمار چهارم، ?/? گرم در هر کیلوگرم غذای تجاری و تیمار پنجم ? گرم در هر کیلوگرم غذای تجاری مکمل سین¬بیوتیکی افزوده و با سه تکرار به مدت 60 روز دوره آزمایش، در نظر گرفته شدند. ماهیان در ساعات 8:00 ، 13:00 و 18:00 به میزان 3 درصد وزن تر بدن در طول دوره، غذادهی شدند. نتایج نشان داد استفاده از سطوح مختلف مکمل غذایی سین¬بیوتیک در جیره غذایی ماهیان بنی، باعث بهبود شاخص¬های رشد و تغذیه (افزایش میانگین وزن نهایی، ضریب رشد ویژه و کاهش ضریب تبدیل غذایی)، همچنین بهبود ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهیان با افزایش پروتئین و کاهش چربی بدن در تیمارهای سین¬بیوتیکی گردید (05/0>p). در نتایج شاخص¬های خونی بطور معنی¬داری افزایش تعداد گلبول¬های سفید و هماتوکریت و همچنین کاهش متوسط غلظت هموگلوبین گلبولی و تعداد گلبول¬های قرمز در تیمارهای سین¬بیوتیکی گزارش گردید. در شاخص¬های بیوشیمیایی سرم نیز افزایش پروتئین کل و گلوبولین و کاهش کلسترول و تری¬گلیسرید در ماهیان سین¬بیوتیکی مشاهده گردید. نتایج تنش¬های محیطی نشان داد که تیمارهای سین¬بیوتیکی مقاومت و درصد بازماندگی بیشتری را در تنش¬های حاد کمبود اکسیژن، تراکم بالا، دمایی، شوری و ph نسبت به تیمار شاهد داشتند. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده، سطح 5/1 گرم سین¬بیوتیک بر کیلوگرم جیره غذایی نسبت به دیگر سطوح این مکمل در آزمایش حاضر مناسب¬تر می¬باشد. این مقدار می¬تواند به عنوان سطح مطلوب استفاده از مکمل غذایی سین¬بیوتیک بایومین ایمبو در جیره غذایی ماهی جوان بنی(m. sharpeyi) برای افزایش کارایی رشد، تغذیه و شاخص¬های بیوشیمیایی معرفی گردد.