گونه های پیریمیدین و کوینازولین دارای گستره وسیعی از ویژگیهای بیولوژیکی ها هستند از این رو ساخت گونه های جدید از این ترکیبات و همچنین بهبود روش های سنتزی برای تهیه این مواد از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است و مطالعات زیادی نیز در این راستا صورت گرفته است. در این پژوهش، به ارائه روش های جدید برای تهیه چهار دسته از گونه های کوینازولین (3-آریل- h 3-کوینازولین4-ان با استفاده از نانولوله های ایموگولایت ، 4-آریل آمینو کوینازولین ها، 6-آریل 5،6-دی هیدرو-بنزایمیدازو[1،2- c ] کوینازولین و h3-کوینازولین4-ان با استفاده از هتروپلی اسید های نوع کگین و نانو ذرات پرایسلر نهش یافته بر روی سیلیکا ) و همچنین دو دسته از گونه های پیریمیدین (پیریمیدین استخلاف شده در موقعیت2،4،6 و1،3-دی آریل-5-اسپایرو هگزاهیدروپیریمیدین در حضور کاتالیزور های ناهمگن از هتروپلی اسید های نوع کگین و نانو ذرات پرایسلر نهش یافته بر روی سیلیکا) پرداخته شده است.