به روایت تاریخ در گذر زمان انسان به مرحله ای رسید که از حالت فردی به حالت اجتماعی متمایل شد و این نیاز را احساس کرد ، که بایستی به حالت جمع درآید و کسی را به عنوان هماهنگ کننده به سرپرستی جمع بگمارد و طبیعی بود کسی که برای این مسئولیت انتخاب می شد بایستی از همه قوی تر باشد بهتر است یا از دیگران نیز بهتر پرتاب کند ، چابک تر از همه بدود و در هنر جنگ آوری نیز سرآمد دیگران باشد. انگیزه قوی تر بودن و درک این واقعیت که زندگی انسان بستگی به حرکت و جنبش او دارد و توجه به این اصل که مجموعه ای از حرکات سبب تأمین سلامت وجود او خواهد شد ، زمینه ساز توجه بیشتر به تربیت بدنی و ورزش گردید و بر این اساس است که گفته می شود تربیت بدنی و ورزش با حیات بشر توأم بوده و حتی درآمیخته است. تربیت بدنی دارای اثرات مثبتی در بعد روانی از قبیل کاهش اضطراب و فشار روانی ، کاهش افسردگی و پرخاشگری و افزایش اعتماد به نفس ، خود پنداره مثبت ، شادابی و نشاط در افراد است. در بعد اجتماعی نیز تربیت بدنی باعث ارتقاء روابط اجتماعی مسئولیت پذیری ، هدایت و رهبری، کار گروهی، امید به آینده و امید به زندگی آنان می شود.