نوآوری در دنیای رقابتی نه تنها برای رشد سازمان ها، بلکه برای بقای آن ها نیز ضروری است. کلید نوآوری در رفتار نوآورانه کارکنان سازمان است. عوامل مختلفی بر رفتار نوآورانه کارکنان تاثیر دارند و از آن جمله رفتار به اشتراک گذاری دانش هستند. از آنجا که به اشتراک گذاری دانش در همه سازمان ها اجباری نیست، انگیزه های شخصی فرد برای مشارکت داوطلبانه و فعال در به اشتراک گذاری دانش حیاتی است. لذا این مطالعه به بررسی روابط ساختاری بین دو شکل متمایز از هدف گرایی به عنوان محرک های درون شخصی )هدف گرایی یادگیری و هدف گرایی عملکردی(، دو نوع متمایز از رفتارهای به اشتراک گذاری دانش (جمع آوری دانش و اهداء دانش) و رفتارهای نوآورانه کارکنان می پردازد.