قابلیت استناد قرارداد یکی از قابلیت های استناد در قواعد عمومی قراردادها می باشد که مابین طرفین قرارداد و اشخاص ثالث و بلعکس مطرح می شود و تا کنون در حقوق ایران و فرانسه در متن حقوقی درباره قابلیت استناد هیچ گونه تعریفی صورت نگرفته و فقط در حقوق فرانسه در مورد اثر نسبی قرارداد در موادی از جمله ماده 1165 قانون مدنی فرانسه مباحثی مطرح گردیده است . با توجه به اهمیت آثار قراداد در مقابل اشخاص ثالث که هیچگونه نقشی در انعقاد قرارداد ندارد این پایان نامه به بررسی و مفهوم قابلیات استناد قرارداد ، اثر نسبی قرارداد در مقابل اشخاص ثالث در حقوق ایران و مطالعه تطبیقی آن با حقوق فرانسه و مصر به جهت ارائه راهکار حقوقی مناسب به قانون گذار در این زمینه می باشد لذا لازم به ذکر می باشد که در میان منابع حقوقی از منابع فقهی نیز به جهت قواعد مهم فقهی در زمینه قراردادها استفاده شده است .