دکتر شوقی ضیف، ادیب مصری، از نویسندگان بزرگ معاصر است. او تألیفات بسیاری دارد که مشهورترین تألیف او، در زمینه ی تاریخ ادبیات عرب، در چندین جلد است. جلد پنجم آن به عصر دولت ها و امارت ها در شبه جزیره ی عربستان ، عراق و ایران، از سال 334 ق تا ابتدای دوره ی معاصر، اختصاص دارد. پایان نامه ی حاضر، ترجمه ی بخش ویژه ی عراق از صفحه ی 231تا 381 است. او در فصل اوّل این بخش، اوضاع سیاسی، اجتماعی و دولت های مختلف عراق را در این سده ها مورد بررسی قرار داده است سپس از تشیع، زهد، تصوف و فرقه های آن سخن می گوید و در فصل دوّم، به اوضاع فرهنگی، علمی و علوم مختلف همچون فلسفه، بلاغت، نحو، لغت، قرائت ها، تفسیر، حدیث، فقه، کلام و تاریخ و نیز توجّه حاکمان و وزیران به ایجاد مدارس و حمایت از دانشمندان و شاعران می پردازد. وی در فصل سوّم از فراوانی شعرا و رباعیّات، تعقیدات و موشحات سخن می راند و چند تن از شاعران نامی را در زمینه های موضوعات مختلف شعری مانند: مدح، مرثیه، هجا و شکوی و همچنین چند تن از شاعران مدیحه سرا و شاعران تشیع را نام می برد و نمونه هایی از اشعار ایشان را مورد بررسی قرار می دهد.