اجتناب مالیاتی بیشتر به نظر می رسد در مورد شرکت های با جدایی مالکیت مطرح باشد، زیرا افراد حقیقی به خاطر وجود احتمال کشف و جریمه شدن و ریسک گریزی و یا انگیزه های درونی مثل وظیفه اجتماعی، کمتر، درگیر فرار و اجتناب مالیاتی می شوند ولی در شرکت ها به طور معمول، سهامداران انتظار دارند که مدیران به دنبال منافع شخصی خود باشند و تا مادامی که منافع اضافی حاصل از کاهش بدهی های احتمالی بیشتر از هزینه های اضافی مورد انتظار برای آن ها باشد، به دنبال کاهش بدهی های مالیاتی و اجتناب مالیاتی باشند. بنابراین، اجتناب مالیاتی می تواند انعکاسی از نظریه مسئله نمایندگی باشد و ممکن است منجر به تصمیمات مالیاتی شود که منافع شخصی مدیر را دنبال کند. تحقیق پیش رو از بین 122 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و برای شش سال با حذف داده های پرت به 400 مشاهده رسید. نتایج حاکی از آزمون فرضیات بیانگر رد فرضیه های تحقیق است. بطوری که هزینه های مدیریت مالیاتی شرکتها، بر اجتناب مالیاتی آنها تاثیر معناداری ندارد. همچنین مسئولیت اجتماعی شرکتها ، بر رابطه بین هزینه هایمدیریت مالیاتی شرکتها و اجتناب مالیاتی آنها تاثیر معناداری ندارد. شرکتها از منافع اجتماعی استفاده می کنند مثلا از خیابان و محیط زیست که متعلق به عموم جامعه است در جهت کسب سود و منافع استفاده می کنند و در قبال استفاده از امکانات عمومی باید بخشی از منافع خود را برای هزینه کردن در جامعه پرداخت کنند بنابراین شرکتها در مقابل جامعه مسئولیت دارند. اما این بعد مسئولیت اجتماعی شرکتها بر ارتباط بین اینکه هزینه شرکت زیاد باشد یا کم اجتناب از مالیات صورت گیرد تاثیری ندارد. و شرکتها بدون توجه به این نکته مسئولیت تصمیم به اجتناب از مالیات می گیرند. ازآنجاکهپرداختمالیاتبرایهرمودیرضایتبخشنمیباشدمجموعهعواملمذکورموجب میشودتابرخیازمودیانباهدفنپرداختنمالیاتویاکاهشمیزانمالیاتپرداختیاقدامبهاجتناب مالیاتینمایند. بهطورکلی،اجتنابمالیاتیبهعدمپرداختغیرقانونیتمامیاقسمتیازمالیاتاطلاقمیگردد.