گردشگری صنعتی است که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی کافی از مسائل و عوامل موثر اجتماعی – فرهنگی و اقتصادی در هر منطقه است. گردشگری روستایی در دنیای امروز به عنوان یکی از انواع مهم گردشگری، از فعالیت های مهم اقتصادی نیز محسوب می گردد. ورود روستاها به بازار گردشگری و ظهور شاخه جدیدی به نام گردشگری روستایی (1993) راهی برای زنده نگه داشتن روستاها و رونق اقتصاد محلی در آنها است. هدف این پژوهش، طراحی و مدلسازی عوامل موثر بر توسعه گردشگری روستایی می باشد. جامعه آماری مورد نظر تحقیق عبارت است از: خبرگان سازمان میراث فرهنگی و دانشگاهی کشور که در حوزه گردشگری و به ویژه توسعه گردشگری روستایی دارای تجربیات کاری و مدیریتی مناسب هستند. بر همین اساس، ابتدا با مطالعه ادبیات موضوع و مرور پیشینه 135 مفهوم مشخص شد که با انجام چند مصاحبه با خبرگان، در 14 عامل دسته بندی و هم چنین 2 عامل به آن اضافه شد. در ادامه، مدل مفهومی پیشنهادی از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته ایجاد گردید. از نظر متدولوژیک بر اساس "پژوهش آمیخته متوالی" انجام شد، بدین ترتیب که ابتدا از متدولوژی مدلسازی نگاشت علی و نرم افزارcognizerاستفاده گردید. سپس برای ادغام نقشه های علّی خبرگان از نرم افزار ucinet بهره گرفتیم. خروجی نهایی این پژوهش، الگوی مفهومی جهت توسعه گردشگری روستایی است