حامل های فضایی بازوهای بشر برای دست یابی به فضا هستند. طراحی این حامل ها پیچیده است و طراحان باید با روش های متنوع طراحی آشنا بوده و متناسب با نوع مأموریت، بهترین روش طراحی را انتخاب کنند. در این پایان نامه سعی شده ضمن انتخاب روش طراحی بهینه چند موضوعی و به طور خاص استفاده از ساختار مشارکتی به عنوان ساختار اصلی، طراحی مقاوم نیز در نظر گرفته شود و با ترکیب این دو روش و دخالت دادن تأثیر عدم قطعیت ها حاملی باکیفیت و مقاوم طراحی گردد.