همه ساله بخش قابل توجهی از بودجه کشورهای مختلف دنیا صرف مرمت و بازسازی روسازی راهها و فرودگاهها می گردد.مقاومت کم روسازی در برابر بارهای دینامیکی و عمر کوتاه سرویس دهی آنها از عمده ترین مشکلات موجود در حفاظت و نگهداری راهها به شمار می آید.در سالیان اخیر استفاده از موادافزودنی در ساخت مخلوط های آسفالتی به منظور افزایش قابلیت آنها در برابر بارهای دینامیکی و کاربرد مجدد در راهها گسترش چشمگیری یافته است.تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که ایجاد یک آسفالت مقاوم که بتواند عمر مفید بیشتری داشته و اصطلاحا خود را ترمیم کند نه تنها هزینه نگهداری از راهها را کاهش داده بلکه از ایجاد پدیده شیارشدگی در طول عمر مفید روسازی جلوگیری به عمل می آورد. هدف از این پژوهش کاربرد فناوری نانو در ارزیابی آزمایشگاهی مخلوط های آسفالتی با افزودن درصدهای مختلفی از نانوذرات و بررسی عملکرد آن تحت آزمایشات خزش دینامیکی و ویل تراک می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افزودن نانو ذرات به میزان قابل توجهی عملکرد مخلوط های آسفالت ماستیک درشت دانه ( بهترین عملکرد را در اضافه کردن 0.9 نانو اکسید آهن ) در برابر پدیده شیارشدگی افزایش خواهد داد و در نتیجه افزودن نانو اکسید آهن به مخلوط آسفالتی باعث کاهش کرنش بسته به دماها و تنش های متفاوت است و با افزایش 0.9 درصد نانو اکسید آهن حدود 25 تا 40% کمتر از میزان عمق شیار نمونه های کنترل می باشد و در نتیجه می توان بیان داشت که افزودن نانو اکسید آهن به مخلوط های آسفالتی بطور متوسط سبب بهبود به میزان 33% در عمق شیار می گردد و با افزایش درصدهایی از نانوذرات،به علت تقویت پیوند بخش های ساختاری قیر،تغییر شکل های ماندگار بوقوع پیوسته در ساخت مخلوط های آسفالت ماستیک درشت دانه را کاهش می دهد واژه های کلیدی: نانوآسفالت،نانواکسیدآهن،آسفالت ماستیک درشت دانه، شیارشدگی.