در ماشینکاری سه محوره ی پروانه، پره های آن تحت نیروهای ماشینکاری، دستخوش تغییر شکل شده، در نتیجه باعث تنزل دقت فرآیند ماشینکاری می گردد. در این پژوهش با قرار دادن تکیه گاه در تعداد محدودی از موقعیت های مختلف زیر پره ی پروانه، میزان جابجایی در نقاط تماس ابزار با پره ناشی از نیروهای ماشینکاری به روش المان محدود در نرم افزار آباکوس به دست آورده شده و بیشینه مقدار جابجایی پره مربوط به هر موقعیت تکیه گاه ثبت گردیده است. جهت به دست آوردن رابطه میان موقعیت تکیه گاه و بیشینه جابجایی در محل تماس ابزار با پره حین ماشینکاری، از شبکه عصبی استفاده گردید. با در نظر گرفتن مختصات کل نقاط رویه ی پره ی پروانه به عنوان مکان قرارگیری تکیه گاه، خروجی شبکه عصبی یعنی بیشینه جابجایی اتفاق افتاده در محل تماس ابزار با پره ی پروانه به دست آورده شده است. بدیهی است کمترین مقدار از میان این مقادیر بیشینه معرف مکان بهینه ی تکیه گاه نظیر به نظیر آن می باشد.