از آنجایی که آماده سازی لجن با ترکیبات طبیعی از ارجحیت زیست محیطی بالاتری نسبت به ترکیب شیمیایی برخوردار است، در این تحقیق به بررسی کارایی کیتوزان در مقایسه با آلوم پرداخته شد. فواید لخته سازهای پلیمری، توانایی آنها در تولید فلاک های وسیع، فشرده و متراکم، با قدرت ته نشینی خوب، در مقایسه با منعقدسازی و وابستگی کمتر آنها به ph است. همچنین جذب مقادیر زیاد آلومینیم در بدن انسان اثرات خطرناکی ایجاد می نماید. لذا استفاده از ترکیبات طبیعی در آماده-سازی لجن جهت انعقاد و لخته سازی رو به افزایش است. همچنین کارخانه های کاغذسازی به علت مصرف حجم زیادی از آب به سمت سیستم های بسته گرایش یافته اند اما انباشتگی ذرات جامد در آب سفید در گردش یکی از محدودیت های این سیستم های بسته می باشد. بدین منظور بخش دیگری از این پژوهش به استفاده از کیتوزان به عنوان افزودنی پایانه تر، برای کاهش مواد جامد در آب سفید در گردش، همگام با افزایش خواص مقاومتی کاغذ nssc بوده است. افزودنی پایانه تر سیستم کاغذسازی باید با سطح سلولز سازگار باشد و به شدت با لایه های سلولزی تعامل داشته باشد به طوری که ماندگاری کارآمدی داشته باشد. همچنین زیست تخریب پذیر، غیر سمی و سازگار با محیط زیست باشد. کیتوزان با داشتن این ویژگی ها یک افزودنی مناسب برای سیستم کاغذسازی می باشد. کیتوزان مشتق استیل زدایی شده کیتین می باشد و از نظر فراوانی دومین پلی ساکارید طبیعی بعد از سلولز می باشد. و کاملا قابلیت تجزیه پذیری زیستی دارد. در این پژوهش تعیین ph بهینه لجن و غلظت بهینه ی آلوم، کیتوزان و آلوم-کیتوزان به منظور دستیابی به کمترین زمان آبگیری لجن انجام شد و سپس با اعمال شرایط بهینه لجن، زمان و میزان آبگیری از لجن و خواص آب حاصل از صاف کردن لجن سنجیده شد. همچنین سوسپانسیون کاغذسازی نیز با آلوم، کیتوزان و آلوم کیتوزان تیمار شد و خواص مقاومتی کاغذ دست ساز ساخته شده تعیین گردید و خواص آب سفید حاصل از هندشیت سازی نیز سنجیده شد. در نهایت در هر بخش کارایی تیمار آلوم، کیتوزان و آلوم-کیتوزان با یکدیگر مقایسه گردید.