مقدمه : لرز بعد از عمل یکی از مشکلات شایع به دنبال بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی می باشد که می تواند منجر به عوارض متعددی برای بیمار شود. درمان با کتامین در دوزهای مختلف در لرز بعد از عمل موثر گزارش شده است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تزریق وریدی کتامین با دوز کم در جلوگیری از لرز بعد از عمل جراحی سزارین تحت بی حسی اسپاینال می باشد. مواد و روش ها:در یک کارآزمایی بالینی دوسو کور تصادفی شده 70 بیمار با asa i , ii کاندید عمل جراحی سزارین غیر اورژانس تحت بی حسی نخاعی مورد بررسی قرار گرفتند. بلافاصله پس از انجام اسپاینال، در گروه اول کتامین به میزان mg/kg 2/0 و در گروه دوم نرمال سالین وریدی (پلاسبو) تزریق شد. بیهوشی اسپاینال در پوزیشن نشسته برای همه بیماران در فضای l3-l4 یا l4-l5 و با تزریق بوپیواکائین %5/0 هایپرباریک (mg 5/12) و با سوزن اسپاینال g 25 انجام می شود. درجه حرارت پرده تیمپان و وجود لرز در بیمار از زمان انجام اسپاینال هر 15 دقیقه (از t1تا t4) در بیمار بررسی و نتایج در پرسشنامه ثبت شد. نتایج: در دقیقه 15، هیچ کدام از بیماران 2 گروه لرز نداشتند. در دقیقه 30 و 60 تفاوت معنی دار بین دو گروه از نظر وجود لرز وجود نداشت. در دقیقه 45 بعد از تزریق دارو، وجود لرز در گروه کتامین کمتر از گروه پلاسبو بود. درجه حرارت مرکزی در تمام زمان ها در گروه کتامین بیشتر بود.عوارض جانبی در ریکاوری بین دو گروه تفاوت نداشت و برادیکاردی و هایپوتانسیون حین عمل در گروه کتامین کمتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز کتامین با دوز کم در بیماران تحت عمل جراحی سزارین با بی حسی اسپاینال بروز لرز را در این بیماران کاهش می دهد. همچنین این مطالعه نشان داد که میانگین درجه حرارت حین عمل در بیمارانی که پس از انجام بی حسی اسپاینال کتامین وریدی با دوز کم دریافت کرده اند، بیشتر از بیمارانی بوده است که پلاسبو تجویز شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

ارزیابی قبل از عمل و آمادگی روانی بیمار از ارکان بیهوشی است که جز در موارد خاص، جهت نیل به انی هدف نیاز به تجویز داروهایی تحت عنوان پیش دارو می باشد. کودکان به علت وابستگی زیاد به والدین از جمله کسانی هستند که حتما باید قبل از قرار گرفتن روی تخت عمل، پیش دارو جهت کم شدن ترس و اضطراب به آنها تجویز شود. تاکنون داروهای مختلفی را به این منظور به کودکان تجویز کرده اند که بعضا ناخواسته نیز داشته اند لذا با توجه به حساسیت این گروه سنی، جا دارد مطالعات در مورد کم عارضه ترین و موثرترین داروها انجام شود. میدازولام یک بنزودیازپین محلول در آب می باشد که سریع اثر می کند و طول مدت اثرش کوتاه است و می تواند برای این مهم استفاده شود. هدف کلی از این تحقیق ارزیابی نتایج حاصل از کاربرد میدازولام نازال بعنوان پیش داروی قبل از بیهوشی در کودکان 6-2 ساله بوده است. این مطالعه اینده نگر و بطور تصادفی بوده و طی ان 100 کودک سالم 6-2 ساله که ‏‎asa1‎‏ داشته و کاندید عمل جراحی بوده اند به دو گروه 50 نفره تقسیم گردیدند. در گروه اول چند قطره نرمال سالین و گروه دوم 2/0 میلی گرم بر کیلوگرم میدازولام 20 دقیقه قبل از القا بیهوشی از طریق بینی دریافت کردند. میانگین سن کودکان در گروه یک (نرمال سالین) 6/1+-16/4 و در گروه دوم 5/1+-16/4 بوده ‏‎(p.value=0/95)‎‏-64% کودکان گروه نرمال سالین پسر و 36% دختر بودند. 62% کودکان گروه میدازولام پسر و 38% دختر بودند. بیست دقیقه پس از تجویز دارو در هنگام جدایی از والدین در گروه میدازولام 68% آرام و هوشیار و در گروه نرمال سالین 14% آرام و هوشیار بودند. ‏‎(p.value=0/00)‎‏ و در هنگام القا بیهوشی گروه میدازولام همکاری بیشتری نسبت به گروه نرمال سالین داشتند. ‏‎‎‏(72% در مقایسه با 14%، ‏‎p.value=0/00‎‏)در این تحقیق مدت زمان ریکاوری بیمار بدنبال استفاده از میدازولام نسبت به نرمال سالین طولانی تر بوده است. ‏‎(p>0/5)‎‏ سایر عوارض (تهوع و استفراغ و اسپاسم) در هر دو گروه موردی مشاهده نشد. در هر دو گروه هم متوسط تعداد تنفس و هم متوسط تعداد ضربان قلب نسبت به قبل از تجویز دارو افزایش یا کاهش قابل ملاحظه ای از نظر کلینیکی نداشتند. با توجه به بررسیهای انجام شده می توان نتیجه گرفت که:میدازول نازال به دلیل خاصیت ضد اضطراب و آرام بخشی آن در زمان قبل از عمل و هنگام القا بیهوشی و بی خطر بودن آن از نظر تنفسی، یک داروی مفید، موثر و بدون عارضه مهم درکودکان 6-2 سال بعنوان پیش داروی بیهوشی می باشد.

هدف از ایجاد هیپوتنشن عمدی، کاهش خونریزی حین عمل در اعمال جراحی میکروسکوپی مثل گوش و حلق و بینی، چشم، مغز و اعمال بزرگ ارتوپدی است این امر در جراحیهای بزرگ باعث کاهش نیاز به ترانسیفیوژن خون و در نتیجه جلوگیری از عوارض آن می شود. در اعمال جراحی میکروسکوپی نیز هر چه خونریزی در محیط عمل کمتر بشد دید بهتری برای جراح فراهم شده و در نتیجه عمل جراحی سریعتر و بهتر انجام می شود. مهمترین عامل در کاهش خونریزی، فشار خون می باشد که در چنین اعمال بهتر است فشار خون در حداقل ممکن حفظ شود (فشار خون متوسط در حدود 60 میلی متر جیوه) کلونیدین یکی از آگونیست انتخابی گیرنده ‏‎a2‎‏ آدرنرژیک است که از طریق مرکزی باعث کاهش فعالیت سمپاتیک و از طریق محیطی نیز باعث کاهش آزاد شدن نوراپی نفرین در پرسیناپتیک رسپتور ‏‎a2‎‏ در هر تحریک سمپاتیک می شود. هدف کلی از این تحقیق تعیین دوز مناسب کلونیدین خوراکی به عنوان پیش داروی بیهوشی جهت کنترل فشار خون حین عمل جراحی می باشد. این مطالعه آینده نگر و بطور تصافدی بوده است. 106 بیمار در رنج سنی 50-15 سال بدون سابقه بیماری قلبی و عروقی و در کلاس ‏‎asai‎‏ که کاندید عمل جراحی گوش و اندوسکپی بینی و رینوپلاستی و سپتوپلاستی بوده اند در 4 گروه 25 نفره مورد مطالعه قرار گرفته: گروه او ‏‎(a)‎‏ کلونیدین خوراکی 3-2 میکروگرم/کیلوگرم و گروه ‏‎(b)‎‏ 5-4 میکروگرم/کیلوگرم و گروه سوم ‏‎(c) ‏‎‎‏7-6 میکروگرم/کیلوگرم یک ساعت قبل از عمل دریافت کرده اند و گروه چهارم ‏‎(d)‎‏ دارویی دریافت نکردند در این بررسی فشار خون و ضربان قلب از مصرف دارو، حین عمل و بعد از تمام شدن عمل اندازه گیری و ثبت شد. در این مطالعه فشار خون در هر 4 گروه در حداقل مجاز حفظ شد و برای این منظور از افزایش دوز هالوتان، مخدر و نیتروگلیسرین استفاده شد. همچنین عوارض دارو شامل خشکی دهان و کاهش شدید فشار خون، برادیکاردی و آریتمی و افزایش زمان ریکاوری در مراحل مختلف ثبت می شد. پس از تکمیل پرسشنامه ها و آنالیز آماری مشخص شد که گروه چهارم ‏‎(d)‎‏ افرادی که هیچگونه پیش داروی بیهوشی نگرفته بودند) نسبت به بقیه گروهها بخصوص گروه ‏‎(c)‎‏ نیاز به افزایش دوزهالوتان، مخدر و نیتروگلیسیرین جهت پائین آوردن فشار خون حین عمل داشتند. ‏‎pvlue~000‎‏ و معنی دار می باشد. همچنین عوارض دارو خشکی دهان و کاهش شدید فشار خون در گروه ‏‎(c)‎‏ (افرادی که دوز بالای کلونیدین گرفته بودند) نسبت به بقیه گروهها بخصوص گروه ‏‎‏‎d‎‏ بسیار بیشتر بود ‏‎pvlue~000‎‏ که از لحاظ آماری معنی دار بود. از این مطالعه نتیجه می گیریم که دوز مطلوب کلونیدین خوراکی جهت ایجاد هیپوتاسیون عمدی 1+-5 میکروگرم/کیلوگرم می باشد. این دوز بدون ایجاد هیچگونه عارضه مهم (به غیر از خشکی دهان) و عدم طولانی کردن ریکاوری افت فشار خون مطلوب را ایجاد نموده است. پیشنهاد می شود که این دوز از دارو (1+-5) در افراد سالم بدون هیچگونه نگرانی مورد استفاده قرار گیرد و در لیست داروهای ‏‎induced hypotentiuon ‎‏ جهت عمل جراحی اضافه شود.