اصطلاح ادب در مثنوی جلوه و جایگاه خاصی دارد .مولوی بارها سالکان را به رعایت ادب در پیشگاه حق و در محضر شیخ دعوت کرده است و رعایت آن را از ضروریات طریق سیر و سلوک و عرفان می داند ،ترک ادب را باعث لغزش و انحراف سالکان می داند که عقوبت و عذاب الهی را در پی داردو همواره به مریدان هشدار می دهد که از خداوند بخواهند تا آنان را توفیق ادب عنایت فرماید تا به سر منزل مقصود و مقام قرب الهی نایل آیند.