هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان شرکت مخابرات استان اصفهان بود. این مطالعه از دو فرضیه اصلی و ده فرضیه فرعی تشکیل شده است. فرضیه اصلی اول) بین هوش هیجانی و رضایت شغلی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه اصلی دوم) بین هوش هیجانی و تعهد سازمانی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی اول) بین مهارت درون فردی و رضایت شغلی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی دوم) بین مهارت بین فردی و رضایت شغلی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی سوم) بین قابلیت سازگاری و رضایت شغلی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی چهارم) بین مهارت کنترل استرس و رضایت شغلی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی پنجم) بین مهارت خلق عمومی و رضایت شغلی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی ششم) بین مهارت درون فردی و تعهد سازمانی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی هفتم) بین مهارت بین فردی و تعهد سازمانی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی هشتم) بین مهارت قابلیت سازگاری و تعهد سازمانی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی نهم) بین مهارت کنترل استرس و تعهد سازمانی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. فرضیه فرعی دهم) بین مهارت خلق عمومی و تعهد سازمانی کارکنان رابطه ای معنادار وجود دارد. جامعه آماری این پژوهش 1200 نفر از کارکنان شرکت مخابرات استان اصفهان بودند که از میان آن ها 291 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر و پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت جمع آوری شدند، سپس با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ارتباط قابل ملاحظه ای بین هوش هیجانی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی وجود دارد.