محافظه کاری شرطی عبارت است از درجه تأییدپذیری بیشتر برای شناسایی اخبار خوب به عنوان سود نسبت به اخبار بد به عنوان زیان که آن را عدم تقارن زمانی سود نیز می نامند. اما این عدم تقارن زمانی سود می تواند از پدیده ی دیگری نیز ناشی شود که آن را چسبندگی هزینه ها می نامند. نتایج این تحقیق بر مبنای 58 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره ی 10 ساله از 1380 تا 1389 قرار دارد. بر اساس نتایج این تحقیق، هر دو پدیده محافظه کاری و چسبندگی هزینه ها به طور همزمان وجود دارد و اگر هنگام برآورد محافظه کاری شرطی اثر چسبندگی هزینه ها نادیده گرفته شود، میزان محافظه کاری اندازه گیری شده بیش از اندازه ی واقعی آن برآورد خواهد شد.