نادقیقی که به طور طبیعی در مسائل زندگی واقعی ظاهر می شود می تواند به راه های مختلفی مورد عمل قرار گیرد. گاهی در سیستم های معادلات یا نامعادلات خطی، ضرایب و مقادیر سمت راست (rhs) به طور دقیق مشخص نیستند، این واقعیت، سیستم های معادلات یا نامعادلات خطی بازه ای را بوجود می آورد. در برنامه ریزی خطی (lp) نیز در مسائل کاربردی این نادقیقی وجود دارد، برای حل نمودن یک مسأله ی برنامه ریزی خطی، لازم است که ضرایب، مقادیر مشخص و ثابتی داشته باشند اما در اکثر مسائل واقعی روزمره این ضرایب به طور تقریبی مشخص هستند. این موضوع باعث ایجاد برنامه ریزی خطی با ضرایب بازه ای (lpic) گردیده است. در این پایان نامه با حل نمودن یک مسأله ی lpic بهترین مقدار بهینه (بیشترین بیشینه یا کمترین کمینه) و بدترین مقدار بهینه (کمترین بیشینه یا بیشترین کمینه) بدست می آیند که این دو مقدار، دامنه ی مقدار بهینه را نتیجه می دهند و همچنین ضرایب واقع شونده که این دو مقدار را نتیجه می دهند نیز مشخص می گردند.