عدم توجه مدل های بهینه سازی شبکه های توزیع آب به فاکتور های کارایی شبکه چون اطمینان پذیری، و تمرکز بیش از حد بر کمینه کردن هزینه ها، عمده ترین دلیل ناکارآمدی این مدل ها شناسایی شده است. لذا برای ارائه نتایج کارا لازم است بهینه سازی به صورت چندهدفه و با درنظرگرفتن فاکتورهای مختلف موثر در عملکرد شبکه صورت پذیرد. بنابراین، در این پژوهش بهینه سازی فازی شبکه های توزیع آب به صورت دو هدفه با توابع هدف مینیمم کردن هزینه ی شبکه (تابع هدف اقتصادی) و مینیمم کردن مجموع هد مازاد گره ای در شبکه ، به عنوان معیاری از اطمینان پذیری، مورد بررسی قرار می گیرد. برای بررسی این مسئله یک مدل عددی با استفاده از الگوریتم ژنتیک در matlab نوشته می شود. به منظور تحلیل هیدرولیکی شبکه از نرم افزار epanet استفاده می شود که با matlab لینک می گردد. به علاوه، به دلیل حضور عدم قطعیت در شبکه های آبرسانی، عدم قطعیت موجود در سیستم نیز با استفاده از منطق فازی در مدل وارد می شود. با در نظر گرفتن ضریب هیزن ویلیامز به عنوان پارامتر فازی مستقل، تأثیر آن در هزینه شبکه و در پارامترهای وابسته ی دبی و فشار مورد بررسی قرار می گیرد. با استفاده از توابع عضویت به هریک از هزینه ها یک درجه تعلق اختصاص داده می شود که نشان دهنده میزان اعتبار آن هزینه است. نتایج حاصل از این مدل عددی نشان می دهد که در ازاء افزایش هزینه ی سرمایه گذاری سیستم، هد مازاد گره ای کاهش یافته و در نتیجه اطمینان پذیری شبکه افزایش می یابد.