سرطان معده شایعترین سرطان بعد از سرطان ریه در جهان است. فاکتور های ژنتیکی مانند انکوژن ها و ژن های سرکوبگر تومور، همواره از جمله مهمترین عوامل در بروز این سرطان هستند. ژن p53 یک ژن سرکوبگر تومور است و نقش بسیار مهمی در فرایند مرگ برنامه ریزی شده سلول ایفا می کند. این ژن مانند یک نگهبان برای سلول است و فرایند همانند سازی را در dna آسیب دیده سلول مهار می کند. در این مطالعه به بررسی جهش های ژنی درنمونه های پارافینه بیوپسی معده در 38 بیمار مبتلا به سرطان معده در استان چهارمحال و بختیاری پرداخته ایم. آزمایشات مولکولی بر روی پروموتر و اگزون های ژن p53 به روش pcr-sscp انجام شد. در عین حال با استفاده از تکنیک pcr-rflp نیز کدون های 248 و 282 مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نتایج حاصل از این بررسی هیچ تفاوت ژنتیکی و جهشی با استفاده ازتکنیک pcr-sscp درنمونه های مورد مطالعه مشاهده نشد. همچنین در کدون های 248 و 282 که ازمناطق hot spot ژن p53 به شمار می روند نیز هیچ جهشی مشاهده نشد. دراستان چهارمحال و بختیاری ارتباط بین سرطان معده با جهش های ژن p53 بسیارضعیف است هر چند این مطالعه فقط بر روی 38 نمونه بیمار انجام شد. اما با این وجود لازم است مطالعات بیشتری به منظور تشخیص ارتباط واقعی ژن p53 با سرطان معده در این استان انجام شود.

کاندیدا آلبیکنس به عنوان شایع ترین و مهمترین پاتوژن در بیماران مبتلا به ولوواژینیت محسوب می شود. به لحاظ اپیدمیولوژیک تعیین استرین های کاندیدا آلبیکنس و طبقه بندی آنها در بیماران مبتلابه ولوواژینیت جهت جلوگیری از گسترش عفونت مهم است.در ژنوم کاندیدا آلبیکنس تعدادی لوکوس cai است که در ناحیه غیر کد شده ظاهر شده و بطور معنی دار پلی مورفیک استرین ها را مشخص می کند،بنابراین استفاده از توالی های تکراری کوتاه یامیکروساتلیت ها جهت تایپینگ جمعیت های ژنتیکی وژنوتایپی میکروارگانیزم ها کاربرد وسیعی دارد. پروتئینefg1p ازفاکتورهای ویرولانس مهم میباشد که در چسبندگی به سلول میزبان و دی مورفیسم، تولید آنزیم های دژنره کننده و ترشحی ومورفولوژی سوئیچینگ نقش مهمی دارد وبررسی بیان آن در ژنوتیپ های بدست آمده ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی توزیع ژنوتایپ های کاندیدا آلبیکنس در بیماران مبتلا به ولوواژینیت با علائم بالینی متفاوت، با استفاده از روش های مولکولی تعیین توالی pcr-sscp و تفاوت بیان ژن efg1pدر استرین های مختلف در شهر زاهدان می باشد. از بیماران مشکوک به بیماری ولوواژینیت نمونه های واژینال تهیه و در محیط های sda، کروم آگار و کورن میل آگار کشت داده شد. واکنش pcr-rflpبر روی قطعه its1- 5.8s – its2با آنزیم mspi برای شناسایی گونه های کاندیدا و از آنزیمmboiبرای تائید گونه های آلبیکنس، دابلینینسیس انجام شد. جهت انجام واکنش pcr-sscp، dna تهیه و تکثیر میکروساتلیت لوکوس cai انجام شد. تعدادی ازمحصولات pcrنمونه ها با پرایمر اختصاصی با استفاده از پروتوکل کیت تخلیص و تعیین توالی گردید. جهت بررسی بیان ژن efg1p ازتعدادی ژنوتیپ های بدست آمده، استخراج rna و تبدیل آن به cdna با پرایمرهای اختصاصی ژن صورت گرفت وپس ازانجام واکنش real time pcr، بیان ژن نسبت به ژن رفرانس توسط نرم افزار دستگاه abi محاسبه شد.از 350 نمونه مورد مطالعه، 165 مورد از نظر کاندیدا (47/14%) مثبت بود. گونه های شناسایی شده با روشpcr-rflpشامل: کاندیدا آلبیکنس 100 ایزوله (60/6%)، کاندیدا دابلینینسیس 6 ایزوله (6/3%) و کاندیدا گلابراتا 38 ایزوله (23%) ، کاندیدا کروزی 19 ایزوله (11/5%) و کاندیدا تروپیکالیس 2 ایزوله (1/2%)،و از کل 165 نفر ، 118 مورد (71/5%) فرم کاندیدیازیس عود کننده و 47 نفر (28/5%) مبتلا به فرم حاد بودند. شیوع عفونت در مرحله حاد و عود بیماری با گونه کاندیدا آلبیکنس و گونه های غیر کاندیدا آلبیکنس تفاوت معنی داری را نشان نداد((p=0.6. براساس الگوهای متفاوتی قطعات cai تکثیر شده و مقایسه باندها با استرین استاندارد ، 26 ژنوتیپ متفاوت با توجه با کانفورماسیون و شکل فضایی شناسایی شدند .ژنوتیپ a, k, q, iبیشترین فراوانی و به عنوان ژنوتیپ های غالب در نظر گرفته شدند .ژنوتیپ i در شکل حاد وژنوتیپ a در فرم مزمن بیماری مشاهده شد.نتایج درختچه فیلوژنتیک با استفاده ازتوالی 5.8s نشان داد که فاصله ژنتیکی حاصل از روش pcr-sscpبا نتایج حاصل از توالی سکانس در محدوده جنس و گونه مطابقت دارد.نتایج بیان ژن efg1p نشان دادکه ارتباط بین میزان بیان ژن efg1p، عود مجدد وشکل شدید بیماری معنی دار می باشد(p<0.05). آنالیز آزمایشات مولکولی شامل تعیین توالی قطعه 5.8 s،pcr-sscp مارکر caiو بیان ژن efg1p نشان داد که در هر سه مارکر تنوع وجود دارد و مطالعه توانست پانل جامعی را از مارکرهای فنوتیپی و ژنوتیپی در سویه های منحصر به فرد جمع آوری نماید و این روش می تواند برای تعیین استرین های کاندیدا آلبیکنس وتعیین تغییرات کوچک تکاملی در میکروساتلیت ها و بررسی large scale اپیدمیولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد.