مسئله برنامه ریزی و سیاستگذاری مسکن مناسب و الگوی مطلوب برای ساکنان روستایی از دغدغه های برنامه ریزان روستایی است. علیرغم تلاش های صورت گرفته در مسیر تحول وتوسعه مسکن روستایی کشور، این مسئله همچنان دراولویت برنامه های توسعه روستایی قراردارد. تحقیق حاضر در پی آن است که نقش تسهیلات مسکن روستایی را در بهبود الگوی مسکن روستاییان در بخش مرکزی شهرستان نیشابور مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. روش تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش شناسی، توصیفی- تحلیلی است که برای گردآوری اطلاعات از روش های میدانی و اسنادی کمک گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق در این مطالعه روستاییانی هستند که برای دریافت تسهیلات مسکن اقدام نموده اند و از بین آن ها 16 روستای بالاتر از30 پرونده وام انتخاب شدند و با توجه به فرمول کوکران، تعداد 284 خانوار به شیوه ی تصادفی مورد پرسشگری قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد که ارتباط معناداری بین اعطای تسهیلات مسکن و بهبود الگوی مسکن در بین روستاییانی که وام گرفته اند مشاهده نشد، اما تفاوت معناداری در زمینه بهبود الگوی مسکن بین روستاییان وام گرفته و وام نگرفته وجود دارد. با توجه به یافته های تحقیق در زمینه بهبود الگوی مسکن در منطقه، راهکارهای مقاوم سازی مسکن روستایی با استفاده از الگوهای معماری بومی، سطح زیربنای مناسب برای واحدهای مسکونی نوسازی شده و... برای رسیدن به مسکن مناسب و با کیفیت پیشنهاد می شود.