انسان به عنوان رکن اصلی اقتصاد دارای نیازمندی های است که مهم ترین آن ها نیاز به امنیت غذایی و تغذیه سالم است از طرفی امنیت غذایی نقش تعیین کننده ای در سلامت، یادگیری و افزایش کارایی داشته و توسعه انسانی نیز تا حد زیادی در گرو توانایی جامعه در ایجاد امنیت غذایی پایدار و مطمئن است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی نقش آموزش های ترویجی در امنیت غذایی خانوارهای کشاورز شهرستان قروه می باشد. محدوده این مطالعه، روستاهای شهرستان قروه می باشد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش، با استفاده از روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه تهیه شده است. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که میزان آن در گویه های مربوط به مشارکت با نهادهای اجتماعی 70/0 ، برای آگاهی های تغذیه ای 85/0 و برای آموزش زنان 75/0 می باشد. جامعه نمونه تحقیق، شامل 200 خانوارکشاورز روستایی شهرستان قروه می باشد که به شیوه نمونه گیری تصادفی در چند مرحله انتخاب شده اند. در تحلیل داده ها علاوه بر آزمون ضرایب همبستگی از رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر برای شناسایی عامل های کلیدی موثر بر امنیت غذایی استفاده شده است. نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان می دهد که پنج عامل؛ میزان آگاهی های تغذیه ای، مشارکت زنان، شرکت در کلاس های آموزشی- ترویجی، توان اقتصادی و تعداد افراد تحت تکفل(بعدخانوار) بیشترین تأثیر را برامنیت غذایی دارند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل مسیر حاکی از آن است که سازه های ترویجی، آگاهی تغذیه ای، مشارکت زنان، تعداد افراد تحت تکفل، تعداد فرزند با سطح سواد دیپلم و بالاتر، مقدار زمین کشاورزی، تعداد فرزند شاغل غیرکشاورزی و توان اقتصادی بیشترین تأثیر را برامنیت غذایی خانوارهای کشاورز دارند.