سابقه وهدف: کالیکرین-7 (klk7) سرین پروتئازی با ویژگی شبه کیموتریپسینی است که می-تواند موجب گسستن زنجیره a و b انسولین شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت ورزشی هوازی بر غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 و شاخص مقاومت انسولینی در زنان غیرفعال با وزن طبیعی و دارای اضافه وزن می باشد. روش ها: بدین منظور 28 زن غیرفعال 20 تا 60 سال در دو گروه با وزن طبیعی (bmi≤24/9) و دارای اضافه وزن (bmi≤29/9) قرار گرفتند. تمرین هوازی (8 هفته تمرین و 3 جلسه در هر هفته)، با شدت 45-40 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره و به مدت 25 دقیقه در هفته اول شروع شد تا در هفته پنجم به 45 دقیقه با 80-70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره رسید و تا پایان ادامه یافت. 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از تمامی آزمودنی ها خون گیری به عمل آمد. یافته ها: سطوح پلاسمایی کالیکرین-7 در هر دو گروه افزایش یافت که این افزایش در گروه با وزن طبیعی معنی دار بود و در گروه دارای اضافه وزن معنی دار نبود. مقادیر گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت انسولین گروهها بر اثر 8 هفته تمرین هوازی با تغییرات معنی دار همراه نبود. همچنین ارتباط معنی داری بین تغییرات غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 و تغییرات انسولین یا شاخص مقاومت انسولینی مشاهده نشد. نتیجه گیری: 8 هفته تمرین هوازی منجر به تغییر سطوح پلاسمایی کالیکرین-7 در گروههای تمرینی می شود. که مکانیسم آن به طور قطع مشخص نیست. همچنین داده های این پژوهش تائید کننده نقش کالیکرین-7 پلاسمایی در تغییرات مقاومت انسولینی نمی باشد.