تمایل به گردشگری یکی از مهم¬ترین حوزه¬های مطالعاتی در گردشگری است. درک این که چرا مردم سفر می¬کنند و چه عواملی بر تمایلات رفتاری آن¬ها در انتخاب یک مقصد گردشگری اثر می¬گذارد، می¬تواند راه¬گشای بسیاری از مشکلات پیش روی صنعت گردشگری باشد. از جمله عواملی که در میزان تمایل به گردشگری و تقویت آن تأثیر بسزایی دارد، رضایت گردشگران است که به رغم اهمیت، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر برای دست¬یابی به راه¬¬های افزایش تمایل گردشگران به گردشگری روستایی به بررسی تأثیر چهار متغیر: ویژگی¬های فردی، روانشناختی، محیطی و رضایت بر افزایش تمایل گردشگران(متغیر وابسته) در روستای کندوان پرداخته است. گردشگران روستای کندوان به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران محاسبه و سپس به روش نمونه¬گیری اتفاقی 92 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع¬آوری گردید. پایایی پرسشنامه با استفاده از آماره آلفای کرونباخ سنجیده شد(0/87=α) و برای سنجش روایی ابزار پژوهش از نظرات کمیته پایاننامه و کارشناسان حوزه گردشگری بهره¬گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از روش مدل¬یابی معادلات ساختاری و از نرم افزارهای spss و lisrel استفاده گردید. نتایج معادلات ساختاری نشان می¬دهد که متغیرهای رضایت، ویژگی¬های: روانشناختی، محیطی و فردی، توانسته¬اند 54% تغییرات متغیر وابسته تحقیق(تمایل به گردشگری) را تبیین نمایند. متغیرهای نگرش(-0/40)، تجربه(0/48) و انگیزه(0/66-) با ویژگی¬های روانشناختی رابطه معنادار دارند. متغیرهای معماری(0/49)، مناظر طبیعی(0/54)، چشمه آب معدنی(0/48)، هتل صخره¬ای(0/44)، خوراکی و غذاهای محلی(0/51)، وضعیت آب و هوا(0/51)، پوشش محلی(0/92)، گویش محلی(0/89) و صنایع دستی(0/74) با ویژگی¬های محیطی رابطه معنادار دارند. در مورد رضایت، همزمان که تحت تأثیر متغیرهای کیفیت درک¬شده(0/66)، ارزش درک¬شده(0/87)، انتظارات(0/83) و رضایت کلی(0/64) می¬باشد. عامل اصلی در شکل¬گیری تمایل به گردشگری است.