حوضه آبریز کارده با مساحتی معادل 611 کیلومتر مربع در شمال شرقی ایران واقع شده است. سازندهای زمین شناسی این منطقه، متعلق به دوران دوم زمین شناسی بوده و سنگ آهک های مزدوران بخش عمده منطقه را پوشش می دهد. نتایج حاصل از بررسی های انجام شده درباره هیدروکلیماتولوژی منطقه نشان می دهد که اقلیم منطقه نیمه خشک و سرد بوده و رژیم بارش مدیترانه ای می باشد. ژئومورفولوژی آن جوان و توپوگرافی آن رابطه مستقیم با ساختارهای زمین شناسی دارد یعنی طاقدیس ها ارتفاعات و ناودیس ها دشت های میان کوهی را می سازند. لیتولوژی فوق همراه با عملکرد فرآیندهای تکتونیکی که منجر به ایجاد درزه و شکاف در سنگ ها شده است، شرایط لازم را جهت تشکیل اشکال نه چندان تکامل یافته کارستی فراهم کرده است. مهمترین اشکال کارستی منطقه عبارتند از کارن، شکاف های انحلالی، حفرات انحلالی، غارها و گالری های کوچک که در امتداد درزه و شکافها و گسل ها گسترش یافته اند و بیانگر ارتباط بین این اشکال و ساختارهای تکتونیکی منطقه می باشند. در این تحقیق به منظور پی بردن به ارتباط بین تکتونیک و کارستزایی اقدام به اندازه گیری آزیموت درزه ها و گسل ها در 4 ایستگاه شده است. نتایج بدست آمده ازبررسی های صحرایی و مقایسه آن ها با اطلاعات موجود در اسناد سنجش از دور نشان می دهد که جهت غالب درزه ها در منطقه با جهت گسل ها انطباق دارد. همچنین مشخص شده است که اشکال کارستی بیشتر در امتداد همین درزه ها بوجود آمده است. از طرف دیگر قسمت اعظم دره رودخانه کارده با ساختار زمین شناسی منطقه یعنی گسل ها و چین ها نیز همخوانی دارد. بنابراین تکتونیک نقش موثری در ایجاد اشکال کارستی منطقه تحت مطالعه داشته است. آب رودخانه کارده درمنطقه تحت مطالعه به لحاظ آلودگی های زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفته است در این رابطه با آزمایش آب رودخانه کارده در 4 نقطه از روستای آل و کارده و نتایج بدست آمده از این آزمایشات مشخص شده است که میزان عناصر نیتریت و فسفات در آب رودخانه پس از عبور از روستای کارده افزایش یافته، به طوری که مقدار آن از استاندارد جهانی فراتر رفته و عملاً آب رودخانه را غیرقابل شرب کرده است.

شناخت ویژگی های ژئومورفولوژی پهنه ها و مناطق کارستی که از سنگ های حل پذیر عمدتاً، کربناته نظیر آهک تشکیل شده اند، نه تنها از نظر بنیادی، بلکه از لحاظ تامین آب مورد نیاز انسان و جاذبه های گردشگری این مناطق نیز دارای اهمیت می باشد. محدوده مطالعاتی کازرون در زاگرس جنوبی (زاگرس فارس)، ضلع غربی شیراز و جنوب غربی نورآباد قرار گرفته است. پژوهش حاضر به بررسی ژئومورفولوژی کارست منطقه کازرون و بازتاب آن در برنامه ریزی محیطی پرداخته است. هدف از انتخاب موضوع مورد نظر، شناسایی اشکال و مناظر کارستی منطقه مانند: غارها، چشمه های کارستی و...، طبقه بندی این اشکال و به طور کلی بررسی فرایندهای کارستزایی در منطقه می باشد. علاوه بر آن تهیه نقشه هایی مانند نقشه های ژئومورفولوژی، زمین شناسی و پوشش گیاهی و ... در راستای شناخت و مدیریت محیط این حوضه تهیه شده اهمیت زیادی دارد. روش تجربی، عملیات آزمایشگاهی- کارگاهی و روش میدانی – تحلیلی، روش های استفاده شده در شناخت منطقه هستند. بررسی های زمین شناسی، آب و هواشناسی، منابع آب، فیزیوگرافی، هیدرولوژی، خاک و پوشش گیاهی و انجام بررسی های میدانی در منطقه، تبیین و تحلیل عوامل و فرایند های کارستزایی، شناسایی اشکال ژئومورفولوژی حوضه با تاکید بر اشکال ژئومورفولوژی کارست نیز از کارهای انجام گرفته در این پژوهش می باشد. در آخر نیز پس از بررسی ژئوموفولوژی کارست منطقه، مناظر و پدیده هایی که دارای شرایطی برای جذب گردشگران بوده اند، مشخص گردیده اند و توضیحاتی در خصوص نقش پهنه های کارستی در تأمین آب منطقه و لزوم برنامه ریزی محیطی منطقه ارائه گردیده است. در فصل نتیجه گیری ضمن پاسخ به سوالات و آزمون فرضیه ها، مشخص شد که از میان اشکال کارستی غارها و چشمه ها، مهمترین مناظر کارستی منطقه هستند و خلوص سازندهای آهکی مهمترین عامل کارست زایی منطقه است. همچنین منابع آب زیرزمینی، به ویژه منابع کارست در تأمین منابع آبی منطقه حائز اهمیت فراوان هستند. وجود غارها و چشمه های کارستی زمینه را برای قابلیت های اکوتوریستی منطقه، به خوبی فراهم کرده است. در مبحث مخاطرات محیطی نیز مشخص شد که در منطقه تنها مخاطره حاصل از سازندهای کارست شونده مربوط به غار شاپور بوده و مخاطراتی چون فرونشست زمین های آهکی و آلودگی منابع آب کارستی در منطقه دیده نمی شوند. در در بخش پایانی این پژوهش، پیشنهادات لازم گردیده است.

حوضه آبخیز درونگر ، در رشته کوه های کپّه داغ در شمال استان خراسان رضوی واقع شده است. شواهد ژئومورفولوژیکی حوضه مورد بحث، حاکی از ادامه فعالیت های نئوتکتونیکی در دوران پلیو- کواترنر می باشد. هدف از این پژوهش، ارزیابی تکتونیک فعّال منطقه و مقایسه نتایج به دست آمده از شاخص های ژئومورفیک و شواهد ژئومورفولوژیکی منطقه (مانند پرتگاه های گسلی جوان، عدم وجود کوهپایه، مخروط افکنه های بریده شده و جابجا شده، عدم تقارن رودخانه درونگر، پادگانه های ارتفاع یافته، جوان شدگی رودخانه و ...) و تأثیر آن بر شبکه زهکشی رودخانه ای می باشد.در این پژوهش، از بازدید میدانی لندفرم ها، شاخص های ژئومورفولوژیک ( hi، bs ، af، smf ، s ، vfو sl )، شاخص طبقه بندی iat ، نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی و تصاویر ماهواره ای و مدل رقومی ارتفاع (dem) ، جهت تجزیه و تحلیل فعالیت های نئوتکتونیکی منطقه، استفاده گردیده است. نتایج نشان می دهد که مقادیر به دست آمده از شاخص های ژئومورفیک و بررسی شواهد ژئومورفولوژیکی، حاکی از فعّال بودن نئوتکتونیک در حوضه می باشد و بر اساس شاخص طبقه بندی iat، این حوضه جزء مناطق فعّال از نظر تکتونیکی به حساب می آید و شبکه زهکشی در این حوضه، از شرایط زمین ساخت بیشتر از وضعیت سنگ شناسی متأثر می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

واقعیت این است یکی از عوامل توسعه جوامع بشری رویکردی ویژه به علم ژئومورفولوژی است، خصوصاً در زمینه آب. در این تحقیق با تبیین و تشریح عوارض ژئومرفولوژی که ظاهراً ساده به نظر می رسید اما با کنکاش در طبیعت آن رابطه آنها با منابع آبی تا حدودی بیان گردیده است . با توجه به محدود بودن و غیرقابل تجدیدبودن ذخایر آبی کشورمان با شناسایی عوارضی چون مخروط افکنه ، تراس ، مآندر ، دره های u,v و غیره و حتی عوارضی که کمتر به چشم می آیند مانند ؛ جهت شیب ، شکل حوضه ، ضریب شکل ،شکل آبراهه و ... تشریح جنس سنگهای منطقه از آهکی و گرانیتی گرفته تا نهشته های آبرفتی به رابطه غیرقابل انکار آنها در ذخیره آب اشاره شده است . با اینکه منطقه مورد مطالعه دره کوچکی بود ، اما شناسایی تک تک عوارض ژئومرفولوژی آن و توضیح رابطه هر کدام با ذخیره آب می توان این تحقیق را به سیستم های دیگر تعمیم داد . با رویکرد تازه بشری به رابطه ژئومرفولوژی و ذخایر آبی که شاخه نویی از علوم طبیعی است این رساله می تواند تا حدودی اشاره هر چند کوچک به این مهم داشته باشد که شناسایی دقیق و نگاه علمی به مناظر اطراف می تواند شما را به ذخایر ارزنده ای از گوهر کمیاب آب در دل زمین سوق دهد .