بی¬توجهی انسان نسبت به محیط زیست از معضلات قرن اخیر می باشد. یکی از مسائل زیست محیطی که امروزه به عنوان یکی از معضلات مهم شهرنشینی و زندگی صنعتی به ویژه در کلان شهرهای کشورهای در حال توسعه مطرح بوده و زندگی تمامی افراد جامعه و شهروندان را تحت تأثیر قرار داده است، آلودگی هوا می باشد.. افزایش مشارکت افراد در حل مسائل مرتبط با محیط زیست به صورت عام و آلودگی هوا به صورت خاص مستلزم شناخت رفتار مردم به عنوان مهمترین گروه هدف متأثر از پیامدهای آلودگی هوا است. لذا هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، بررسی رفتار شهروندان تهرانی در مقابله با آلودگی هوای شهر تهران می¬باشد، در راستای دستیابی به هدف مذکور، سوال اصلی پژوهش عبارت است از این که چه عواملی بر رفتار شهروندان تهرانی در مقابله با آلودگی هوای شهر تهران اثر گذار می¬باشند؟ روش تحقیق حاضر پیمایش و ابزار مورد استفاده جهت جمع¬آوری اطلاعات پرسشنامه می¬باشد. جامعه¬آماری تحقیق را کلیه شهروندان ساکن در منطقه 6 شهر تهران تشکیل میدهند که با استفاده از فرمول منطقی کوکران، 350 نفر به عنوان حجم نمونه برآورد شد و با کنار گذاشتن پرسشنامه های مخدوش تعداد 219 پرسشنامه معتبر مورد بررسی قرار گرفته شد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله¬ای و سپس نمونه گیری احتمالی ساده ، پرسشنامه¬ها بین افراد نمونه توزیع گردید. ابزار مورد استفاده جهت تحلیل داده¬ها استفاده از نرم افزار spss16می¬باشد. نتایج حاصل از یافته های تبیینی نشان می دهد که بین سن، تعدادافراد خانواده، جنسیت، مخارج ماهانه شهروندان، هزینه، قیمت اتومبیل و رفتار شهروندی در مقابله با آلودگی هوا رابطه معنی داری وجود ندارد؛ همچنین بین آگاهی و اطلاعات شهروندان در مورد آلودگی هوا، نوع شغل، نوع سفر، امکانات منزل و نوع مسکن با متغیر وابسته مورد بحث( رفتار شهروندان در مقابله با آلودگی هو) ارتباط معنی داری وجود دارد. یافته ها نشان می¬دهد که کاهش آلودگی هوا نیازمند یک حرکت همگانی است که مشارکت هماهنگ مردم و دست اندرکاران را به طور مستمر می¬طلبد، سیاست گذاری در خصوص کنترل و پیشگیری از آلودگی هوا نیازمند تحلیل های صحیح و دقیق از ویژگی¬های جمعیت شناختی شهروندان در راستای افزایش حداکثری مشارکتی آنان می باشد.