استفاده از توانایی روتیفرها در پرورش لارو ماهیان زینتی آب شیرین، سوق دادن به کارایی بهتر لاروی و افزایش تصاعدی بازده تولیدات است. لذا در این تحقیق اثرات زنجیره غذایی جلبک (chlorella vulgaris) - روتیفر (brachionus calyciflorus)بر نرخ رشد، بازماندگی، ترکیبات پروتئین و چربی لارو ماهی گورامی زرد (trichogaster trichopterus auriu) مورد آزمایش قرار گرفت. بدین منظور زنجیره های غذایی جلبک کلرلا، روتیفرآب شیرین - مخمر نانوایی و روتیفر آب شیرین - جلبک کلرلا به عنوان غذای اولیه در اختیار لارو ماهیان گورامی زرد با میانگین وزنی 0/05± 0/75 میلی گرم، قرار گرفت و به میزان 11 تا 9 درصد وزن بدن به مدت 20 روز تغذیه شدند. آزمایش درون 12 آکواریوم شیشه ای 160 لیتری با میانگین حجم آبگیری 55 لیتر انجام گرفت. تعداد 300 قطعه لارو ماهی گورامی زرد به طور تصادفی درون هر آکواریوم ذخیره-سازی شدند. در شروع آزمایش و در روزهای 7 ، 15 و 20 ماهی ها زیست سنجی (اندازه گیری طول کل و وزن کل) شدند و در انتهای دوره پرورش میزان پروتئین و چربی اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که شاخص های رشد و تغذیه لاروهای گورامی زرد، نرخ رشد ویژه، تولید خالص ماهی، درصد افزایش وزن در تیمارهای مورد مطالعه دارای اختلاف معنی دار بودند (0/05 > p) و تیمار روتیفر آب شیرین تغذیه شده با جلبک کلرلا ولگاریس دارای بالاترین میزان بقا و رشد و تغذیه نسبت به تمام تیمارهای ازمایشی بود. یافته های آنالیز لاشه نشان دادند که تیمارهای حاوی روتیفر آب شیرین تاثیر بیشتری گذاشته و اختلاف آنها با گروه شاهد معنی دار بودند (0/05 > p) و تیمار روتیفر آب شیرین تغذیه شده با جلبک کلرلا ولگاریس بالاترین مقدار پروتئین را نسبت به تیمارهای دیگر داشت. تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد، شرایط فیزیکی و شمیایی بهتری در آب ایجاد نمودند و از این طریق روی بازماندگی اثر مثبت گذاشتند و با گروه شاهد اختلاف معنی دار ایجاد کردند (0/05 > p) و بازماندگی حاصل شده در گروه های تغذیه شده با تیمارهای جلبک و روتیفر – جلبک و روتیفر - مخمر، تنها به خاطر اثر بر رشد و تغذیه نبوده، بلکه حضور غذای زنده سبب بهبود یافتن فاکتورهای کیفی آب شده و به این ترتیب بازماندگی بالایی ایجاد کرده است.