یکی از روش¬های مقاوم¬سازی ساختمان¬ها در مقابل بارهای جانبی استفاده از سیستم مهاربندی (همگرا یا واگرا) می باشد. شکل¬های متداول مهاربندهای همگرا مشکلات زیادی را در تامین فضای بازشوهای ساختمان بوجود می آورند، از این رو در بعضی مواقع برای تامین فضای کافی جهت بازشوها از مهاربند دروازه¬ای استفاده می¬شود. عدم وجود ضوابط مدون در آئین¬نامه-های موجود برای طراحی لرزه¬ای این سیستم مهاربندی، ضرورت بررسی عملکرد قاب های مهاربندی شده با مهاربند دروازه¬ای را مشخص می کند. در این پژوهش ساختمان¬های فولادی چهار طبقه، شش طبقه و هشت طبقه، با سیستم سازه¬ای قاب ساده مهاربندی شده، به صورت سه بعدی مدلسازی شده و با استفاده از روش¬های تحلیل استاتیکی خطی، تحلیل دینامیکی خطی و تحلیل استاتیکی غیرخطی مطالعه شد. نتایج نشان می¬دهند سختی و شکل پذیری مهاربند دروازه¬ای در مقایسه با مهاربند ضربدری و شورون کمتر است و استفاده از این مهاربند در ساختمان¬های با ارتفاع زیاد که سختی تعیین کننده است مقرون به صرفه نمی¬باشد. ضریب رفتار مهاربندهای دروازه ای برای طراحی به روش تنش مجاز 4/7 و برای طراحی به روش حدی 3/3 بدست آمد.