هدف پژوهش حاضر بررسی میزان دستیابی دانشجویان دوره کارشناسی ارشد رشته های فنی و مهندسی دانشگاه تبریز به مهارتهای مورد نیاز قرن 21 می باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی بوده و از نظر دسته بندی تحقیقات بر حسب هدف نیز یک تحقیق کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان ترم آخر دوره کارشناسی ارشد رشته های فنی و مهندسی بوده که از بین آنها 190 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که روایی آن از طریق نظر متخصصان و پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ تائید گردید، که آلفای 90/0 بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. یافته های این بررسی نشان داد که میزان آشنائی دانشجویان با مهارتهای مورد نیاز قرن 21 درسطح شناختی– مهارتی ، عاطفی– نگرشی و فرهنگی– اجتماعی بالاتر از متوسط و مطلوبی قرار دارد و در همه ابعاد سطوح شناختی – مهارتی(مدیریت اطلاعات ، ساخت دانش، حل مساله ، نوآوری، توانائی پژوهش ، سواد فناوری، تبادل الکترونیک و اشتراک دانش)و عاطفی – نگرشی(خود تعینی، خود ارزشی، خود راهبری و خود مسئولیتی) بالاتر از میانگین نظری بوده و صرفاً در بعد عضویت اجتماعی از ابعاد سطح اجتماعی– فرهنگی(عضویت اجتماعی، جامعه پذیری، پذیرش اجتماعی، شکوفائی اجتماعی و قانونمندی)پائین تر از میانگین نظری می باشد.