این پژوهش به منظور بررسی اثرات آفلاتوکسین b1 وتوانایی دو نوع جاذب آلی ومعدنی (مایکوزرب و زئولیت)در کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین در جیره جوجه های گوشتی انجام شد .این آزمایش در قالب یک طرح آماری بلوک های کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل (12تیمار وهر تیمار در سه تکرار)به مدت42روز بر روی 252قطعه جوجه ماده هیبرید 308تجاری انجام شد. جیره های آزمایشی شامل:1- شاهد (جیره پایه) .،2-جیره پایه+ آفلاتوکسین (ppm 5 /0) .،3 - جیره پایه+ آفلاتوکسین ( ppm 1).، 4- جیره پایه+ زئولیت( g/kg 3 ) .،5- جیره پایه+ زئولیت( g/kg 3 ) +آفلاتوکسین (ppm 5 /0) ;6- جیره پایه+ زئولیت( g/kg 3 ) + آفلاتوکسین ( ppm 1) .، 7- جیره پایه+ مایکوزرب g/kg) 1 ).،8- جیره پایه+ مایکوزرب g/kg) 1 ) + آفلاتوکسین (ppm5/0).، 9- جیره پایه+ مایکوزرب g/kg) 1 ) +آفلاتوکسین( ppm 1).، 10- جیره پایه+ زئولیت( g/kg 3 ) + مایکوزرب g/kg) 1 ) + آفلاتوکسین ( ppm 1) .، 11- جیره پایه+ زئولیت( g/kg 3 ) + مایکوزرب g/kg) 1 ) + آفلاتوکسین (ppm 5 /0) .،12- جیره پایه+ زئولیت( g/kg 3 ) + مایکوزرب g/kg) 1 ) . نتایج این آزمایش نشان داد تغذیه جوجه های گوشتی با جیره غذایی حاوی آفلاتوکسین (گروه های2و 3)موجب کاهش معنی داری در غلظت هماتوکریت ،گلبول های قرمز خون و درصد لنفوسیت ها در مقایسه با گروه شاهد (عاری از آفلاتوکسین) شد. در حالی باعث افزایش معنی دار در گلبول های سفید خون بخصوص هتروفیل ها شد(p<0/05). همچنین در بین شاخص های بیو شیمیایی سرم خون، غلظت آنزیم های آسپارتات آمنیوترانسفراز،لاکتات هیدروژناز،گاما گلو تامیل ترانسفراز و بیلی روبین d در جیره های آلوده به آفلاتوکسین افزایش معنی داری مشاهده شد(p<0/05) . مقادیر هتروفیل،بیلی روبین t وگاما گلوتامیل ترانسفراز در اثر افزودن زئولیت به جیره حاوی آفلاتوکسین (گروه 6) در مقایسه با گروه شاهد(فاقد آفلاتوکسین) تغییر معنی داری نداشت (p>0/05)همچنین ،بر اثر افزودن مایکوزرب به جیره های حاوی آفلا توکسین (گروه 9)علاوه بر شاخص های فوق مقادیر لنفوسیت ها ،بیلی روبین d و آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز وگاما گلوتامیل ترانسفراز تغییر معنی داری مشاهده نشد(p>0/05). افزودن هر دو جاذب زئولیت ومایکوزرب به جیره های حاوی افلاتوکسین(جیره ,1110) باعث بهبود کلیه شاخص های بیوشیمیایی وهماتولوژی در جوجه های گوشتی شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که افزودن هر یک ازمواد جاذب معدنی وآلی ( زئولیت یا مایکوزرب) باعث کاهش اثرات سمی آفلاتوکسین درجیره طیور گوشتی می شود.

این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر سیر و پودر تخم پیاز (1و 3 درصد) به عنوان مواد آنتی بیوتیکی بر عملکرد تولیدی و برخی صفات خونی در مقایسه با جیره ی مرسوم تجاری در مرغ های تخمگذار نژاد لگهورن، سویه ی های – لاین w-36 انجام شد. تعداد 90 قطعه مرغ که در دوره ی دوم تخمگذاری بودند (سن بیشتر از 105 هفته) به 5 تیمار آزمایشی هر تیمار شامل 3 تکرار (6=n) تقسیم شدند. طول مدت آزمایش 42 روز بود. فاکتورهای عملکردی شامل درصد تولید تخم مرغ (مرغ /روز)، میانگین وزن تخم مرغ، مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل خوراک و توده ی تخم مرغ اندازه گیری شدند. فاکتورهای کیفی تخم مرغ شامل کیفیت سفیده، کیفیت پوسته، شاخص شکل تخم مرغ، شاخص شکل زرده و رنگ زرده ی تخم مرغ اندازه گیری شدند. صفات خونی شامل شمارش گلبولهای سفید و اندازه گیری متابولیت های خون نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که از نظر صفات عملکردی بین تیمارهای مختلف هیچگونه تفاوت معنی داری وجود نداشت(p>0/05)، همچنین صفات کیفی تخم مرغ نیز بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نشان نداد(p>0/05). در بین صفات خونی اندازه گیری شده میانگین قند وکلسترول خون در مقایسه با تیمار شاهدکاهش معنی داری نشان داد(p<0/01)، همچنین میانگین تری گلیسیرید خون تیمار پودر سیر کاهش معنی داری نشان داد(p<0/05). درصد هتروفیل ها نیز در بین تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهدکاهش معنی داری نشان داد(p<0/05)، همچنین درصد لنفوسیت ها و منوسیت ها از نظر عددی نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت.به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده پودر سیر و پودر تخم پیاز می توانند باعث بهبود سیستم ایمنی شده و بطور کامل می توانند به عنوان یک منبع آنتی بیوتیکی طبیعی و سالم در جیره طیور تخم گذار مورد استفاده قرار گیرند.

چکیده راندمان استفاده از پروتئین در شکمبه پایین است. افزودنی های خوراکی نظیر آنتی بیوتیک های یونوفره راهی برای افزایش این راندمان است. اما نگرانی های اخیر درمورد افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها باعث تلاش برای یافتن جایگزینی برای این افزودنی هاست. به نظر می رسد ترکیبات ضدمیکروبی گیاهی نظیر عصاره های گیاهی و روغن های اسانسی جایگزین های مناسبی برای آنتی بیوتیک ها باشد. این مطالعه جهت ارزیابی اثرات سطوح مختلف روغن های اسانسی آویشن شیرازی، اکالیپتوس و رازیانه (0، 100، 250، 750 و 1000 میکروگرم در میلی لیتر) و سطوح مختلف از مخلوط یکسان روغن اسانسی آویشن شیرازی، اکالیپتوس و رازیانه، مخلوط آویشن شیرازی و اکالیپتوس، مخلوط آویشن شیرازی و رازیانه و مخلوط اکالیپتوس و رازیانه (0، 250، 500، 750 و 1000 میکروگرم در میلی لیتر) بر تولید گاز ، فراسنجه های تخمیر شکمبه و جمعیت پروتوزوآ در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مایع شکمبه از 6 بز مرغوز تغذیه شده با جیره تمام علوفه ای با استفاده از لوله مری جمع آوری شد. گاز تولیدی در ساعات 1 تا 96 ساعت از گرمخانه گذاری بدست آمد. در آزمایش جداگانه اثر همه تیمارهای آزمایشی بر تعداد پروتوزوآی کل و جنس های مختلف بررسی شد. همچنین گاز تولیدی بعد از 24 ساعت گرمخانه گذاری، ph، نیتروژن-آمونیاکی، کل اسیدهای چرب فرار، تولید متان، توده میکروبی، ماده آلی تجزیه شده و انرژی متابولیسمی اندازه گیری و برآورد شد. پتانسیل تولید گاز (b) و سرعت تخمیر(c) در تمام تیمارهای آزمایشی کاهش یافت درحالی که فاز تأخیر (l)افزایش نشان داد. ph در همه تیمارها، بجز آویشن شیرازی و اکالیپتوس، اندکی بالاتر از شاهد بود. تولید نیتروژن آمونیاکی در همه تیمارها بجز اکالیپتوس و مخلوط روغن اسانسی اکالیپتوس و رازیانه و غلظت کل اسیدهای چرب فرار در همه تیمارها بجز مخلوط آویشن شیرازی و اکالیپتوس و مخلوط آویشن و رازیانه کاهش یافت. همچنین گاز تولیدی 24 ساعته، تولید متان و میزان ماده آلی تجزیه شده کاهش یافت، درحالیکه ضریب تفکیک پذیری در همه تیمارها افزایش یافت. انرژی متابولیسمی در تمام تیمارها کاهش نشان داد. تیمارکردن با روغن اسانسی تعداد پروتوزوآ کل و جنس های انتودینیوم، ایزوتریشیا، دیپلودینیوم و افریواسکولکس را کاهش داد. بطوریکه در بیشتر تیمارها در سطوح بالا جنس های ایزوتریشیا، دیپلودینیوم و افریواسکولکس کاملاً ناپدید شد. نتایج این مطالعه نشان داد که همه روغن های اسانسی مطالعه شده در این تحقیق می توانند در تعدیل تخمیر شکمبه موثر باشند. همچنین نتایج ما نشان داد که روغن های اسانسی در غلظت های بالا، فعالیت ضد میکروبی وسیعی از خود نشان می دهند، که باعث توقف فرآیندهای تخمیری می شود. واژه های کلیدی: روغن اسانسی، آویشن شیرازی، اکالیپتوس، رازیانه، تخمیر، پروتوزوآ

هدف از این مطالعه ارزیابی ارزش غذایی پوسته بادام بصورت عمل آوری نشده و عمل آوری شده با مواد قلیایی، اوره و پلی اتیلن گلیکول درجیره غذایی گوسفند و اثر آن بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیر بود. پوسته بادام دارای 26/0±7 درصد پروتئین، 36/0±2 درصد چربی، 10/40 درصد (ndf) و 40/27 درصد (adf) درصد ماده خشک بود. در آزمایش اول میزان گاز تولیدی تیمارهای آزمایشی در مدت 96 ساعت و قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی و انرژی متابولیسمی پوسته بادام تعیین شد. در آزمایش دوم از پنج گوسفند نر سنجابی در قالب یک طرح مربع لاتین چرخشی 5×5 طی 5 دوره 12 روزه با فاصله 7 روز میان دوره ای استفاده شد. تیمار های آزمایشی شامل 50% یونجه و 50% پوسته بادام بدون عمل آوری شده (شاهد) وجیره شاهد عمل آوری شده با 5/1 درصد هیدروکسید سدیم، 3 درصد هیدروکسید سدیم، 3 درصد اوره و 3 درصد پلی اتیلن گلیکول بودند. میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و ابقای نیتروژن اندازه گیری شد. در آزمایش سوم تیمارهای آزمایشی شامل یونجه و پوسته بادام (شاهد)، عمل آوری شده با 3% اوره و 3% ملاس، عمل آوری شده با 3% اوره و 3% پلی اتیلن گلیکول بودند. نتایج آزمایش اول نشان داد بیشترین گاز تولیدی، انرژی متابولیسمی، قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی مربوط تیمار 5% اور و 5% پلی اتیلن گلیکول بود (0001/0>p). همچنین بیشترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط 5% اوره بود. در آزمایش دوم مقدار مصرف خوراک در تیمار حاوی 3% پلی اتیلن گلیکول بیشتر از سایر تیمارها بود. همچنین قابلیت هضم مواد مغذی بیشتر از سایر تیمارها بود. ابقای نیتروژن در تیمار حاوی 3% اوره بطور معنی داری بیشتر از سایر تیمار ها بود (0001/0>p). در آزمایش سوم تیمار حاوی 3% اوره بهمراه 3% ملاس از نظر مقدار مصرف خوراک دارای اختلاف معنی داری با تیمار های دیگر بود (0001/0>p). تیمار حاوی 3% اوره بهمراه 3% پلی اتیلن گلیکول قابلیت هضم مواد مغذی و ابقای نیتروژن را افزایش داد. نتایج این تحقیق نشان داد مواد سلولزی بالا و و ترکیبات تاننی موجود در پوسته بادام باعث کاهش قابلیت هضم، ابقای نیتروژن، کاهش تخمیر و کاهش قابلیت هضم ماده خشک آزمایشگاهی (ivdmd) و قابلیت هضم ماده آلی آزمایشگاهی (ivomd) شد. و عمل آوری پوسته بادام با اوره، پلی اتیلن گلیکول و ملاس باعث بهبود قابلیت هضم، ارزش غذایی و مصرف بیشتر آن شد. پوسته بادام عمل آوری شده دارای قابل جایگزینی با علوفه یونجه تا سطح 50% می باشد.

این آزمایش به منظوربررسی اثرات افزودن پساب تقطیری ملاس درجیره ی خوراکی برعملکرد رشد، صفات لاشه، مورفولوژی روده و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 400 جوجه گوشتی سویه راس 308 به پنج جیره غذایی(پنج تیمار، چهار تکرار و بیست قطعه جوجه در هر تکرار) اختصاص یافت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری sas مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. اثر افزودن پساب تقطیری ملاس بر صفات عملکردی، طول وعرض پرز ژوژونوم و عمق کریپت، جمعیت باکتری اشریشیا کولای ایلیوم و صفات لاشه به استثنای وزن کبد معنی دار نبود(05/0p>). اثرافزودن پساب تقطیری بر وزن کبد معنی دار بود (05/0>p)، بطوریکه کمترین میزان مربوط به گروه شاهد بود. اثر افزودن پساب تقطیری بر غلظت لیپوپروتئین های با دانسیته ی بالا و پایین و کلسترول تام معنی دار بود(05/0>p). جوجه های تغذیه شده با پساب در دوره آغازین دارای کمترین میزان لیپوپروتیین های با دانسیته ی پایین و کلسترول تام و بیشترین میزان لیپوپروتیین های با دانسیته ی بالا بودند. اثرمعنی داری بر هتروفیل، لنفوسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت مشاهده نشد(05/0p>). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن پساب تقطیری تا سطح هشت درصد به جیره ی غذایی جوجه های گوشتی تأثیر معنی داری بر فراسنجه های عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی نداشت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.