در این بین از جمله مهم ترین مشکلات پیش رو برای مدلسازی و تخصیص کاربری ها تعدد توابع هدف و تناقض برخی از آنها با یکدیگر است به گونه ای که روش ها و توابع پایه موجود در سیستم اطلاعات جغرافیایی به تنهایی پاسخگوی چنین برنامه ریزی های چند هدفه آمایشی نیست. تحقیق حاضر در زمینه تخصیص کاربری اراضی کشاورزی با سه کلاس اصلی کشاورزی آبی، کشاورزی دیم و مرتع در حوضه آبخیز عجب شیر در استان آذربایجان شرقی و در همسایگی با دریاچه ارومیه به وسیله الگوریتم بهینه سازی چند هدفه ژنتیک، مرتب سازی نامغلوب نسخه دوم (nsga-ii) انجام گرفته است.به این منظور از چهار تابع هدف: کمینه سازی فرسایش، بیشینه سازی بازگشت اقتصادی حاصل از فعالیت کشاورزی، بیشینه سازی سازگاری – فشردگی کاربری ها و بیشینه سازی تناسب اراضی استفاده شده است. به منظور مدل سازی شدت فرسایش در منطقه از مدل تعین شدت فرسایش epm و برای پهنه بندی تناسب اراضی منطقه نیز از مدل تصمیم گیری چند معیاره،تحیلی سلسله مراتبی( ahp ) استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که الگوریتم nsga-ii توانایی لازم برای بهینه سازی چند هدفه تخصیص کاربری را داراست و در صورت بهینه سازی کاربری اراضی درحوضه آبخیز عجب شیر، فرسایش منطقه به اندازه 3 درصد، سود حاصل از فعالیت کشاورزی 19 درصد، فشردگی بین کاربری ها 6 درصد، سازگاری کاربری ها 10 درصد و تناسب اراضی کشاورزی 24 درصد افزایش می یابد. که گویای عملکرد مناسب الگوریتم در بهینه سازی چند هدفه کاربری اراضی کشاورزی در منطقه و توانایی بالای الگوریتم در کار با توابع متضاد تخصیص کاربری اراضی دارد.