هدف گذاری تورم یک چارچوب سیاست پولی است که توسط چندین کشور از دهه 1990 تاکنون به تصویب رسیده است. مروری بر ادبیات هدف گذاری تورم دلالت بر این دارد که این امر می تواند منجر به کاهش سطح تورم شود، به گونه ای که می توان انتظار داشت کشورهای هدف گذار تورم به واسطه اجرای این سیاست نرخ تورم کمتری را در مقایسه با دیگر کشورها داشته باشند، اما با تقویت روند کاهش تورم به دنبال کاهش شدید درآمد حاصل از حق الضرب، تصویب این چارچوب سیاست های پولی می تواند طراحی سیاست های مالی را تحت تاثیر قرار دهد و میزان درآمدهای مالیاتی را افزایش دهد. این مطالعه ابتدا با استفاده از روش اقتصاد سنجی داده های تابلویی برای 23 کشور هدف گذار تورم در مقایسه با 25 کشور منتخب غیر هدف گذار در بازه زمانی سال های 1990 تا 2012، به بررسی تجربی اثر هدف گذاری تورم بر درآمدهای مالیاتی در کشورهای منتخب می پردازد. سپس با استفاده از روش سری زمانی اثر هدف گذاری تورم بر روند درآمدهای مالیاتی در هرکدام از کشورهای هدف گذار بررسی می شود و در نهایت نیز میانگین درآمدهای مالیاتی در کشورهای هدف گذار تورم، قبل و بعد از هدف گذاری با استفاده از آزمون تفاوت میانگین ها مقایسه می شود. نتایج برآورد الگوها با استفاده از نرم افزارهای eviews 8 و spss نشان دادند که در روش سری زمانی و آزمون تفاوت میانگین ها تاثیر هدف گذاری تورم بر درآمدهای مالیاتی مبهم بوده است و در کشورهای مختلف نتایج متفاوتی دارد. همچنین نتایج الگوی رگرسیون داده های تابلویی نشان دهنده این است که هدف گذاری تورم تاثیری مثبت و معنی دار بر درآمدهای مالیاتی نداشته است.