چکیده اکوتوریسم سازگارترین نوع توریسم که امروزه بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. تالاب فریدونکنار با داشتن جاذبه های متنوع اکولوژیکی شرایط مناسبی برای توسعه اکو توریسم تالابی را با تدوین راهبردهای مناسب دارا می باشد. هدف پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و شیوه میدانی (پرسشنامه) سنجش ظرفیت اکوتوریسم تالابی در منطقه مورد مطالعه و بررسی میزان حمایت جامعه محلی در توسعه گردشگری به همراه ارائه راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالابی بر اساس شاخص های موثر در توسعه اکوتوریسم تالابی می باشد. در این پژوهش با روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه از گردشگران و جامعه محلی در مورد موضوعات پژوهش، نظر خواهی شد و با استفاده از آزمون هایی نظیر رگرسیون و آزمون تی تست به تحلیل سوالات پژوهش پرداخته شد. در مجموع میانگین های محاسبه شده بیانگر ظرفیت بالای تالاب در راستای برنامه ریزی برای توسعه اکوتوریسم است. همچنین نتایج حاصله نشان می دهد که از بین مولفه های تاثیر گذار بر میزان حمایت جامعه محلی هر چند دو مولفه ظرفیت و آگاهی تاثیر بیشتری دارند اما مولفه آگاهی با بتای بیشتر از ظرفیت، در میزان حمایت جامعه محلی از فرآیند توسعه اکوتوریسم تأثیر گذارتر است.