در مجموعه ی میراث مکتوب ایران، نسخه های خطی از جایگاه ویژه ای برخوردارند. بخش اعظم تحول اندیشه ای پیشینیان ما از طریق این نسخه ها به دست ما رسیده است. بنابراین روز به روز بر ضرورت تصحیح وچاپ این منابع افزوده می شود؛ چرا که معرفی این آثار می تواند ما را نسبت به سیر تحول شعرفارسی در دوره های مختلف آگاه کندو به تییین درست تر سبک های شعر فارسی رهنمون شود. با توجه به این ضرورت ها، نگارنده در این رساله به تصحیح و سبک شناسی کلیات میرزا محمد تقی ناظر متخلص به اشرف که از شاعران و دبیران عصر ناصری بوده است،اقدام نمود.اشرف دوران پادشاهی سه تن از پادشاهان قاجار،فتحعلی شاه ،محمد شاه وناصرالدین شاه را درک نموده است. اطلاعات دقیقی ازجزئیات زندگی اشرف درتذکره ها یافت نشده است . تنها از اشعاراو می توان دریافت که او در بسیاری ازحوادث ورویدادهای سیا سی عصر قاجار با حاکمان مازندران همراه بوده است. همچنین این پژوهش به دنبال تبیین سبک شعری و بررسی اوضاع ادبی عصر شاعر بوده تا زوایای تاریک و مغفول مانده زندگانی شاعر را به مدد شیوه های تصحیح قیاسی و روش اجتهادی، مورد بررسی قراردهد. از نتایج این پژوهش بر می آید که میرزا محمد تقی ناظر به مانند بیشتر گویندگان عصر قاجار به تقلید از استادان قدیم، به ویژه سعدی پرداخته و از اسلوب دوره بازگشت پیروی می کرده است.وی در قالب های مختلفی چون غزل ، قصیده،مثنوی،قطعه،ترجیح بند،بحر طویل ومنشآت طبع آزمایی نموده ودرغزل سرایی از سعدی ودر قصیده ازعنصری تبعیّت کرده است.